Դիջեյ Էդիկը իր ոչնչությունը կշիռ հաղորդելու համար քիչ առաջ կրկին փորձ արեց կախվել ինձանից։
Սինթետիկ նյութերով ուղեղը հետևողականորեն բթացրած սույն մանրէին հիշեցնեմ իր սիրված հերոսների՝ վարչապետի և ԱԺ նախագահի աթոռներին ճմլված էակների, հետ հայոց լեզվում այլևս արմատակալած և շաղկապված «սյունյաց ողջույնը» և Մալիբուի այգում հնչած «բարևը»։