Դատարանը ևս երկու ամսով երկարաձգեց գործարար Սամվել Կարապետյանի կալանքը։ Համապատասխան որոշումը հրապարակվել է այսօր առավոտյան։ Կարապետյանի պաշտպանությունը տեղի ունեցածը որակում է իրավական աբսուրդ. արդարադատություն չի իրականացվել։
Լրագրողների հետ զրույցում փաստաբան Արամ Վարդևանյանը նշեց, որ քննիչի կողմից ներկայացված միջնորդությունը կրկին վերաբերում էր բռնի իշխանափոխության կոչերի մասին արդեն հայտնի մեղադրանքներին, չնայած, ըստ պաշտպանության կողմի, նման կոչ չի եղել: Հետագայում գործին ավելացան Սամվել Կարապետյանի կողմից փողերի լվացման, հարկերից խուսափելու և մաքսային տուրքերից խուսափելու մեղադրանքները: «Դատարանը իր որոշման մեջ նշել է, որ տնտեսական մեղադրանքների այսպես կոչված «փունջը»՝ փողերի լվացումը, հարկերից խուսափելը և մաքսատուրքերից խուսափելը, չի հաղթահարում հիմնավոր կասկածի արգելքը», – նշեց փաստաբանը՝ ընդգծելով, որ այդ մեղադրանքները վերաբերում էին ենթադրյալ ծանր և հատկապես ծանր հանցագործություններին:
Նրա խոսքով, միևնույն ժամանակ դատարանը եկել է այն եզրակացության, որ իշխանության բռնի յուրացման ենթադրյալ կոչերի վերաբերյալ դրվագի վերաբերյալ կա հիմնավոր կասկած։ «Խոսքը Սամվել Կարապետյանի հայտարարության մասին է. «Մենք մեր մեթոդներով կմասնակցենք գործընթացներին»։ Այս արտահայտությունը հնչել է միայն մեկ լրատվամիջոցի հետ հարցազրույցում, որում նա մտահոգություն է հայտնել Էջմիածնի Մայր Աթոռի, Ամենայն հայոց կաթողիկոսի շուրջ տեղի ունեցող իրադարձությունների և, ընդհանուր առմամբ, եկեղեցուն վերաբերող հարցերի վերաբերյալ», – ընդգծեց Վարդևանյանը։
Միևնույն ժամանակ, ինչպես նշեց փաստաբանը, լրագրողի հարցն ինքնին ձևակերպված էր հետևյալ կերպ. «Որպես ձեռնարկատեր և բարերար, ինչպե՞ս եք գնահատում Էջմիածնի Մայր Աթոռի շուրջ ծավալված իրադարձությունները»։ Պատասխանը այն արտահայտությունն էր, որը դատավոր Տիգրան Դավթյանը համարեց բռնի իշխանափոխության կոչերի կասկածի հիմք, հավելեց Վարդևանյանը։
Ավելին, դատավոր Դավթյանը նշեց, որ միջին ծանրության ենթադրյալ հանցագործության հետ կապված որպես խափանման միջոց կարող է ընտրվել միայն կալանքը, փաստաբանը վրդովվեց։ Պաշտպանության կողմի խոսքով՝ պատշաճ փաստարկների բացակայությունը ցույց է տալիս իրավական անհեթեթություն. թվում է, թե դատարանի մեծ ծանրաբեռնվածության պայմաններում նախապատվությունը տրվում է ոչ թե որոշումների մանրամասն հիմնավորմանը, այլ այն փաստին, որ մեղադրյալը մնում է կալանքի տակ։
Դատավոր Տիգրան Դավթյանը իր որոշման մեջ նշել է, որ տեսաձայնագրման հետ կապված կարող է խոչընդոտվել։ Սակայն դատարանը չի բացատրել, թե ինչպես է դա հնարավոր։ Վարդևանյանի խոսքով՝ նման փաստարկը թվում է անտրամաբանական. տեսաձայնագրությունն արդեն իսկ գտնվում է քննության տրամադրության տակ և ուսումնասիրվել է սահմանված ընթացակարգին համապատասխան։ Ավելին, դատարանը «հիմնավոր կասկածը» կապում է դրա ուսումնասիրության արձանագրության հետ։
Կալանքի երկարաձգման երկրորդ փաստարկը քննությունից թաքնվելու ռիսկն է։ Միևնույն ժամանակ, ինչպես ընդգծում է Վարդևանյանը, նման ենթադրությունը թվում է աբսուրդային. խոսքը Forbes-ի ցուցակում ընդգրկված անձի, հայտնի գործարարի և հասարակական գործչի մասին է, որը հուլիսի 4-ին քաղաքական հայտարարություն է արել, իսկ արդեն հուլիսի 14-ին հայտարարել է քաղաքական թիմ ստեղծելու մասին։ Ենթադրել, որ նա կփորձի թաքնվել միջին ծանրության հանցագործության մեղադրանքի պատճառով, որի համար պատասխանատվությունը սկսվում է տուգանքից, փաստաբանի կարծիքով՝ անտրամաբանական է թվում։
«Տեղի ունեցածից միակ եզրակացությունն այն է, որ արդարադատություն տեղի չի ունեցել: Արդար դատավարության տարրական նորմերը չեն ապահովվել: Այստեղ ակնհայտ է քաղաքական հետապնդումը, և սա անվիճելի է: Այլ տրամաբանական բացատրություն չկա», – եզրափակեց նա:
Վարդևանյանը լրագրողների ուշադրությունը հրավիրեց այն փաստի վրա, որ հունիսի 17-ից սկսած՝ Հայաստանում նույն հոդվածով հարուցվել է երկու գործ՝ բռնի իշխանափոխության կոչերի վերաբերյալ՝ արքեպիսկոպոս Միքայել Աջապայանի և նախկին պատգամավոր Ռուբեն Հակոբյանի դեմ։ Երկու դեպքում էլ նախաքննությունն ավարտվել է 20 օրվա ընթացքում, մինչդեռ մեղադրանքների տեքստերը գործնականում նույնական են Սամվել Կարապետյանի դեմ առաջադրված մեղադրանքներին։
«Ինչպե՞ս է պատահում, որ երկու նույնական գործերով նախաքննությունն ավարտվում է 20 օրում, իսկ Սամվել Կարապետյանի դեպքում քննիչը խնդրում է ևս երկու ամիս», – հարցրեց փաստաբանը։
Նա հիշեցրեց, որ Սահմանադրական դատարանը վերջերս բարձրացրել էր կարևոր հարց՝ ընդգծելով, որ Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը բազմիցս նշել է, որ անմեղության կանխավարկածը և ազատության իրավունքը ենթադրում են կալանքից ազատման առաջնահերթություն, և կալանքը թույլատրելի է միայն բավարար և համոզիչ հիմքերի առկայության դեպքում։
«Այլ կերպ ասած՝ առաջնահերթությունը տրվում է կալանքից ազատ արձակման տրամաբանությանը։ Սակայն դատավոր Տիգրան Դավթյանը գործում է հակառակ տրամաբանությամբ. քանի որ, նրա կարծիքով, խափանման միջոցը՝ կալանքի տեսքով, պահպանելու հիմքերը դեռևս գոյություն ունեն, կալանքը շարունակվում է։ Պարզ ասած՝ նա փոխանակ ուսումնասիրելու, թե արդյոք կան հետագա կալանքի նոր հիմքեր, պահանջում է ներկայացնել ազատ արձակման նոր հիմքեր։ Եվ սա այն դեպքում, երբ բոլոր հնարավոր քննչական գործողությունները արդեն իրականացվել են՝ և մեր նախաձեռնությամբ, քանի որ քննիչը չի գործել։ Նման հանգամանքներում դատավորը կարծում է, որ անձը պետք է դեռևս մնա կալանքի տակ», – նշել է Վարդևանյանը։
News.am
