Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության հետևանքով անհետ կորած մոտ 1300 հայերի ճակատագիրը անհայտ է մնում։ Այս մասին դեկտեմբերի 10-ին՝ Մարդու իրավունքների միջազգային օրը կայացած մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտնել է «Իրավունքների պաշտպանություն առանց սահմանների» ՀԿ-ի ներկայացուցիչ Աննա Մելիքյանը։
Նա ընդգծել է, որ Ադրբեջանը սահմանափակում է որոնողական աշխատանքներ և հետաքննություն իրականացնելու հնարավորությունները, հատկապես 2023 թվականից հետո՝ իր վերահսկողության տակ անցած տարածքներում։ Միաժամանակ, Լեռնային Ղարաբաղում և շրջակայքում ակտիվ շինարարական աշխատանքներ են ընթանում, իսկ յուրաքանչյուր հայտնաբերված մարմին Ադրբեջանի իշխանությունները հայտարարում են «Խոջալուի զոհ», թեև անհրաժեշտ է անցկացնել ԴՆԹ-փորձաքննություն և պարզել զոհվածի ինքնությունը։ Նրա խոսքով՝ Ադրբեջանը հստակ ցուցադրում է ճակատագրերը պարզելու կամքի բացակայությունը։ Այդ երկրի իշխանությունները, նույնիսկ ադրբեջանական կողմում մարդու գտնվելու կամ գերեվարման վերաբերյալ վկայությունների առկայության դեպքում, հերքում են, որ մարդիկ իրենց մոտ են։ Նույն խնդիրն է առաջանում, երբ դիմում ենք ՄԱԿ-ի աշխատանքային խմբին, մենք նրանց տասնյակ անձանց տվյալներ ենք փոխանցել, իսկ Բաքվից ստացված պատասխանում ասվում է, որ «տվյալներ չունեն և ասելու բան չկա»։ Սակայն պետք է հիշել, որ երբ մարդը գերի է ընկնում, պատասխանատվությունը կրում է պետությունը և պետությունը չի կարող հղում անել գերի վերցրած զինվորականից տվյալների բացակայության վրա և ձևացնել, թե կապ չունի, այս մասին հիշեցրել է Մելիքյանը։
Նա փաստել է Հայաստանի Հանրապետությունում քրեական գործերի առկայությունը, որոնց շրջանակներում քննությունը փորձում է պարզել մարդկանց ճակատագրերը, սակայն այն սահմանափակ է։ Այս առումով շատ կարևոր է միջազգային կազմակերպությունների միջնորդական դերը։ Ինչպես ընդգծել է Մելիքյանը, անհրաժեշտ է ակտիվացնել աշխատանքը, չսպասել խաղաղության պայմանագրի ստորագրմանը, քանի որ յուրաքանչյուր օր աշխատում է մեր դեմ, կորչում են ապացույցներ և մեր հայրենակիցների ճակատագիրը պարզելու հնարավորությունները։
News.am
