Նիկոլ Փաշինյանը հրավիրվել է Եգիպտոս՝ որպես դեկորացիա։ Դրա մասին News.am-ի թղթակցի հետ զրույցում հայտարարել է քաղաքագետ Ալեն Ղևոնդյանը։
Նրա գնահատմամբ՝ դա արվել է Թրամփի հեղինակությունը բարձրացնելու համար, որպեսզի նա, որն իբր դադարեցրել է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև պատերազմը, խաղաղարարի տպավորություն թողնի։
Նա հավելեց, որ Փաշինյանը չի տեղավորվում առաջնորդների ձևաչափում, ներառյալ՝ ԱՊՀ և այլ եվրասիական կազմակերպությունների մակարդակով միջոցառումների ժամանակ։
«Հստակ երևում է, որ նա յուրային չէ այդ շրջանակներում՝ իր արկածախնդիր քաղաքականության պատճառով»,- նշեց փորձագետը։
Նրա կարծիքով՝ Փաշինյանի բոլոր այցելությունները կապված են ոչ թե արտաքին քաղաքականության, այլ ներքին քաղաքականության հետ՝ ընտրությունների ժամանակ դա վաճառելու և Հայաստանում իշխանությունը պահպանելու նպատակով։
«Միևնույն ժամանակ, 2019 թվականից ի վեր նա վստահ չէր, որ արտաքին ուժերը կապահովեն իր իշխանությունը, նույնիսկ ԵՄ մակարդակով, որոնց Փաշինյանը փորձեց վաճառել այսպես կոչված «հեղափոխության» հաջողությունները»,- ընդգծեց Ղևոնդյանը։
Նա հավելեց, որ ամբողջ աշխարհում կձևավորվեն ազդեցության գոտիներ, որոնցից մեկը կլինի Հարավային Կովկասը՝ այդ գոտում երկրների հստակ հիերարխիայով։
«Գործող կառավարության քաղաքականության արդյունքում Հայաստանը դարձել է Ադրբեջանի և Թուրքիայի շահերը սպասարկող երկիր։ Ես դեմ չէի լինի թուրքական և ադրբեջանական բիզնեսի ընդլայնմանը Հայաստան՝ հետևելով «հայելու սկզբունքին», եթե Հայաստանում իշխանության գլուխ այլ ուժեր, ինչպես նաև միջազգային երաշխիքներ լինեին։ Բայց հիմա իրավիճակը այլ է. Հայաստանը դրված է բանակցությունների սեղանին»,- պարզաբանեց քաղաքագետը։
Ղևոնդյանը Փաշինյանի նյարդային արձագանքը «Զանգեզուրի միջանցք» եզրույթի օգտագործման վերաբերյալ կապեց ընտրությունների նախապատրաստության հետ։
«2026 թվականի ընտրություններից հետո նրա հռետորաբանությունը կտրուկ կփոխվի։ Նա կասի՝ «Ի՞նչ տարբերություն կա, թե ով է կառավարում, գլխավորը առևտուրն է զարգանում»,- հավելեց նա։
Նրա գնահատմամբ՝ «Հայաստան» դաշինքը՝ տարբեր կառուցվածքով և կազմով, կմտնի խորհրդարան։ Նույնը վերաբերում է նաև Սամվել Կարապետյանի «Մեր ձևով» ուժին։
Քաղաքագետը նշեց, որ իշխանությունները կարող են դիմել ընտրակեղծիքների, քանի որ իշխող կուսակցության ներկայացուցիչների ֆիզիկական ապագան ևս կախված է դրանց արդյունքներից։
