Последние новости

ՁՄԵՌԱՅԻՆ ՀԵՔԻԱԹ

Գանձակում վայրէջք են կատարում թուրքական բեռնատար ինքնաթիռները

Նոյեմբերի 28-ին եկավ ադրբեջանական կողմի պատասխանը «խաղաղության համաձայնագրի» վերաբերյալ Հայաստանի իշխանությունների առաջարկներին, իսկ օրերս, Միջազգային Կարմիր խաչի միջնորդությամբ, վերջապես հնարավոր դարձավ Հայաստանի տարածքում ադրբեջանցիների վերահսկողության տակ գտնվող գոտուց դուրս բերել սեպտեմբերի 13-ի ագրեսիայի ժամանակ զոհվածների մարմինները: Մինչ այդ դիակները դուրս բերելու փորձերին խանգարում էին գնդակոծություններն ադրբեջանական դիրքերից։

Այս շաբաթ արտաքին գործերի նախարար Արարատ Միրզոյանը բնութագրեց սահմանին տիրող իրավիճակը որպես ծայրաստիճան վտանգավոր, իսկ նախագահ Էրդողանը հայտարարեց, որ Թուրքիան Սիրիայի հյուսիսում և Իրաքում կանի այն, ինչ անհրաժեշտ կհամարի, և թող մյուս բոլոր տերությունները զերծ մնան քննադատությունից։ Ալիևը կրկնօրինակում է ավագ եղբոր քաղաքական պահվածքը, հավաքական Արևմուտքը լուռ հետևում է անհնազանդության այդ տոնին, Ալիևի դեմ պատժամիջոցների մասին խոսում են միայն Ֆրանսիայի օրենսդիր ժողովի պալատներում։

Մասնակի գիտակցման առաջին փուլը սկսվեց մարտի 24-ին, երբ Փաշինյանը հայտարարեց, որ «Ադրբեջանը փորձում է ստիպել մեզ հրաժարվել խաղաղ օրակարգից, որպեսզի էսկալացիայի հասնի տարածաշրջանում՝ նոր պատերազմներ հրահրելու համար»։ Արտակ Զաքարյանն այն ժամանակ պատասխանեց. «Պարոն կապիտուլյա՛նտ, քեզ քանի՞ անգամ ենք զգուշացրել հատկապես հետպատերազմյան շրջանում, քանի՞ անգամ ենք մատնանշել, որ չի՛ կարելի Ադրբեջանի հետ այս իրավիճակում գնալ հարաբերություններ ճշտելու կամ առավել ևս կարգավորելու: Դա նշանակում է՝ չհասկանալ քո հակառակորդի նպատակը, դա նշանակում է՝ սեփական կամքով հայտնվել իր իսկ լարած թակարդի մեջ»։

Երկրորդ գիտակցումը տեղի ունեցավ վերջերս, երբ Փաշինյանը խոստովանեց, որ Ալիևը ցանկանում է զրկել հայերին պետականությունից։ Խոստովանությանը հաջորդեց եթե ոչ «խաղաղության պայմանագիր», ապա գոնե «շրջանակային համաձայնագիր» ստորագրելու առաջարկը։ Ռեժիմի պարագլխին ուղիղ տեքստով ասում են Հայաստանը ոչնչացնելու մտադրության մասին, նկրտումներ արտահայտում Զանգեզուրի, Սևանի ու Երևանի նկատմամբ, իսկ նա խոսում է «շրջանակային համաձայնագրի» մասին։

«Խաղաղության դարաշրջանի» մասին հեքիաթն ավարտվեց՝ չհասցնելով սկսվել։ Ադրբեջանական Գյանջա քաղաքում (հայկական անվանումը՝ Գանձակ) կանոնավոր կերպով վայրէջք են կատարում Թուրքիայի բեռնատար ինքնաթիռները, օդանավակայանում զենք են բեռնաթափում։ Նախիջևանում թուրք հրահանգիչները մարզում են ադրբեջանցի զինվորներին, Ալիևը պարբերաբար «լեգիտիմ պայմաններ» է ձևակերպում երկրորդ լայնածավալ ներխուժման համար՝ օգտագործելով դիրքային առավելությունը։ Ադրբեջանցիներն ականանետներից միտումնավոր գնդակոծում են Սոթք-Խոզնավար տարածքը, որպեսզի ցույց տան եվրոպացի դիտորդներին, որ նրանց ներկայությանը գրոշի արժեք չեն տալիս։ Ամեն ինչ գնում է դեպի նոր պատերազմ։

«Պատմական քարտեզները» նկարում են Ադրբեջանի գլխավոր շտաբում

Ալիևը Երևանին մեղադրեց Արցախին զենք մատակարարելու, ինչպես նաև կարգավորման արևմտյան առաջարկներից հրաժարվելու մեջ, թեև հենց ինքը հրաժարվեց դեկտեմբերի 7-ի հանդիպումից՝ պատճառաբանելով դա Ֆրանսիայի նախագահ Մակրոնի հնարավոր ներկայությամբ: Ռազմական հանցագործը բացահայտ վայելում է անպատժելիությունը, ցուցադրում մկաններն ու նույնիսկ սահմանագծման մասին հայտարարություն հնչեցնում՝ վկայակոչելով ինչ-որ «պատմական քարտեզներ»։ Դատելով ամենից, այդ քարտեզները նկարում են Ադրբեջանի գլխավոր շտաբում։

Մինչ Ալիեվը բացահայտ պատրաստվում է պատերազմի, «հաղթանակած հեղափոխության երկրի հպարտ քաղաքացիները» նախընտրում են հեքիաթներ լսել այն մասին, թե 21-րդ դարում քաղաքակիրթ հանրությունը թույլ չի տա էթնիկ զտումներ իրականացնել 44-օրյա պատերազմից հետո պահպանված Արցախի Հանրապետության պատառիկի տարածքում։ Բացի այդ, «հպարտ քաղաքացիներին» ամեն օր քնեցնում են այն հեքիաթով, թե ԱՄՆ-ը անխոնջ պայքարում է ժողովրդավարության համար Ուկրաինայից մինչև Տայվան, ուստի թույլ չի տա Ալիևի պես բռնապետին նոր պատերազմ սանձազերծել «ժողովրդավարության բաստիոնի» դեմ՝ ի դեմս Հայաստանի։ Իսկ ամենօրյա գնդակոծությունները՝ դա այնպես, «խաղաղ կյանքի ծախքերն են»։

Այն մասին, որ վաշինգտոնյան շրջկոմն անկարող է ազդել Էրդողանի վրա, որն իր գործողություններով թեթևացնում է Ռուսաստանի դեմ սահմանված պատժամիջոցների բեռը, ոչ ոք չի պատմի, քանզի դա հեքիաթ չէ, այլ իրականություն։ Անկարան և Բաքուն համառորեն անտեսում են հավաքական Արևմուտքի դիրքորոշումը և իրենց պահում այնպես, ինչպես թելադրում են իրենց շահերն Արցախում, Սիրիայի հյուսիսում, Հունաստանի և Ֆրանսիայի ջրային տարածքներում։

Թուրքիայից Ռուսաստան ապրանքների մատակարարումները վերջին շրջանում եռապատկվել են։ Խոսքն, իհարկե, այն արտադրանքի մասին է, որը պատժամիջոցների տակ է, ուստի չի կարող ռուսաստանյան տարածք մտնել անմիջականորեն արտահանող երկրներից։

Մարդիկ նախընտրում են քաղցր սուտը

Տևական խաղաղություն հաստատելու Փաշինյանի քաղաքական ուղեգիծը ջախջախիչ ձախողում կրեց։ Ժամանակն է ընդունել դա և հրաժարական տալ, հնարավորություն տալով նոր բանակցողին փրկել Արցախը ցեղասպանությունից, իսկ Հայաստանը՝ պետականության կորստից։

Դրա փոխարեն ժողովրդի ուշադրությունը շեղում են իշխանական կառույցներում մշտական վերադասավորումներով (սրանց միավորեցին, նրանց բաժանեցին), աղմկահարույց դատավարություններով, Երևանի նախկին քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանի անշարժ գույքի ցուցակով, երրորդ նախագահի եղբոր՝ Սաշիկ Սարգսյանի քրեական հետապնդման դադարեցմամբ ( այսօր դա ամենաթեժ թեման է), մանկական Եվրատեսիլի շուրջ հրճվանքով:

Հընթացս շլացնում են մայրաքաղաքի թաղամասերի գունագեղ լուսավորությամբ ու ամանորյա զարդարանքով, իսկ վայ-քաղաքագետները փաշինյանական հեռուստաալիքների եթերում հեքիաթներ են պատմում այն մասին, թե «ոչ պատերազմի, ոչ խաղաղության» ներկայիս վիճակը կարող է ձգվել տարիներ։ Այդ պարոնայք Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի և ԱՄՆ-ի ակտիվացումը վերագրում են Ադրբեջանի նոր ագրեսիան կանխելու փորձերին։ Իրականում այդ ակտիվացումը բոլորովին այլ նպատակներ է հետապնդում…

«Ողջ տարածաշրջանում տևական խաղաղության դարաշրջանի» մոտենալու մասին հեքիաթն արդեն աղբանոցում է։ Շուտով այնտեղ կնետվի նաև մինչև տարեվերջ Թբիլիսիում Ալիևի և Փաշինյանի միջև «խաղաղության համաձայնագրի» ստորագրման մասին հեքիաթը, դրան արդեն փոխարինելու է շտապում «շրջանակային համաձայնագրի» մասին մեկօրյա հեքիաթը, որը փոքր-ինչ խամրել է Արցախում և Հայաստանում հայկական զինված ուժերի դիրքերի կանոնավոր գնդակոծությունների դղրդյունից, բայց դեռ ջրի երեսին է։ Վերջին օրերին Արցախում գնդակոծություններն իրականացվում են նռնականետներից։ Հեքիաթն այն մասին, թե «Արևմուտքը մեզ կօգնի», հավերժական սյուժեների շարքից է, այն չի հնանում։

Այն մասին, որ եվրոպացի դիտորդներին և ՀԱՊԿ առաքելությանը չի հաջողվի կասեցնել Ալիևի նոր ագրեսիան, ոչ ոք չի խոսում, որովհետև դառը ճշմարտության փոխարեն ՀՀ քաղաքացիները նախընտրում են քաղցր սուտը։ Արցախի Հանրապետության տարածքի 75%-ի և Հայաստանի Հանրապետության 140 քառ. կմ-ի կորստից հետո մի՞թե կարող է ողջամիտ հասարակությունը հավատալ, թե Փաշինյանն ի վիճակի է կանխել նոր մասշտաբային ագրեսիան։

2020թ. սեպտեմբերի 1-ին ՀԱՊԿ-ը Փաշինյանին նախազգուշացրել էր Արցախի Հանրապետության դեմ պատրաստվող ագրեսիայի մասին՝ առաջարկելով զորավարժություններ անցկացնել սեպտեմբերի 15-ին։ ՀԱՊԿ-ի այդ զորավարժությունները կարող էին կասեցնել Ալիևին, բայց Փաշինյանը հրաժարվել է՝ ժողովրդից թաքցնելով նախազգուշացման փաստը, որը հաստատել է կազմակերպության ներկայիս գլխավոր քարտուղար Ստանիսլավ Զասը։ Սա հեքիաթ չէ, այլ հանցագործություն՝ ազգային շահերի դավաճանության հոդվածով։ Ի՞նչ է այսօր թաքցնում Փաշինյանը՝ ՀԱՊԿ-ի օգնության փաստաթղթերի ստորագրումից հրաժարվելու սոուսի տակ։

Թե երբ և ինչով կավարտվի ձմեռային հեքիաթը, որը սկսվեց հայկական կողմի հասցեին Ալիևի մեղադրանքներով (խոսքը մորատորիումի խախտման և դեկտեմբերի 7-ի բրյուսելյան հանդիպման ձախողման մասին է), չգիտեմ, բայց վախենամ, որ վերջում երեք խնձորի փոխարեն հայկական երկնքից թուրքական բայրաքթարներ ընկնեն…

    ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА

    • В ПОИСКАХ ИСКРЫ, или "СДАЧА ВОСКЕПАРА ОЗНАЧАЕТ СДАЧУ АРМЕНИИ"
      2024-03-27 09:54

      Шумиха вокруг несуществующего проекта новой Конституции уступила место дискуссии вокруг переноса всех вузов на территорию Академгородка. После того, как азербайджанские оккупанты своими GPS выселили жителей Шурнуха из 13 домов с хозяйственными пристройками и приусадебными участками, правительство Пашиняна обещало построить для них новые дома. Уже 4 года строят, однако ни одного не достроили!

    • ГДЕ ПИШУТ СЦЕНАРИЙ НОВОЙ ВОЙНЫ?
      2024-03-25 09:31

      В Тавуш прибывают добровольческие отряды, на днях о намерении отправиться в марз объявил командир отряда "Лчап" Левон Геворгян. Статья Конституции 205 (пункт 1) говорит о том, что "изменения территории Республики Армения решаются посредством референдума". Бывший судья КС Альвина Гюлумян по этому поводу заявила: "Сдача территорий в обход референдума антиконституционна, но проблема в том, что этот человек не считает деревни нашими". По ее словам, обращение в КС по данному вопросу в текущий момент лишено смысла, а апелляция в международные инстанции возможна только со стороны властей, увы, правящая верхушка вслед за Пашиняном считает, что 4 приграничные деревни Тавушского марза не наши. Мнение Пашиняна расходится с мнением народа, но марионетка Баку и Анкары давно перестала считаться с большинством!

    • 31 МАРТА 6 ЛЕТ СПУСТЯ…
      2024-03-22 10:07

      31 марта 2018 г. Пашинян с немногочисленной кучкой соратников вышел из Гюмри и направился в сторону Еревана. По дороге к ним на время присоединился лидер ОНС Паруйр Айрикян, который на днях в эфире телеканала "Центр" резко критиковал Пашиняна, забыв о том, как лично поддержал его первые шаги на стезе свержения законной власти. По ходу шествия к компании привязалась дворняжка, которой дали кличку Чало.

    • РАНЬШЕ МНОГОВЕКТОРНАЯ ВНЕШНЯЯ ПОЛИТИКА РА ИСХОДИЛА ИЗ ПРИНЦИПА ВЗАИМОДОПОЛНЯЕМОСТИ
      2024-03-21 09:23

      Кроме конфронтации с РФ, ничего "беспрецедентного" в отношениях Армении с ЕС и НАТО нет! "Уникальное", "историческое" предложение ЕС, "открытые двери Евросоюза" и прочие "беспрецедентные" (любимое слово Пашиняна) явления текущей политики способны произвести впечатление только на самые неискушенные слои армянского общества. На самом деле, нет ничего "беспрецедентного" в том, что западная коалиция использует нашу страну в качестве орудия против РФ. Прецедент известен на примере Грузии и Украины. Разговоры о том, что РА может подать заявку на статус кандидата в члены ЕС, повторяют те, что были в 2017 г. при Серже Саргсяне. Разница в том, что тогда интеграция протекала не на фоне военного противостояния на Украине, а главное – по принципу многовекторной внешней политики взаимодополняемости.






    ПОСЛЕДНЕЕ ПО ТЕМЕ