ՄԵՏԱՔՍԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀԻՑ ՄԻՆՉԵՎ ՍԻԼԻԿՈՆԱՅԻՆ ՀՈՎԻՏ. ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԲԻԶՆԵՍՆ ԱՄՆ-ՈՒՄ

Շատ քիչ բան է ավելի բնորոշ հայերին, քան սեփական բիզնես սկսելը։ Անկախ նրանից, թե որ կայսրությունում էին մեզ հալածում, մենք, որպես համայնք, միշտ կարող էինք մեր ուղին անցնել՝ միաձուլվելով այդ երկրների տնտեսություններին, «Ասպարեզ»-ի «Մետաքսի ճանապարհից դեպի Սիլիկոնային հովիտ. հայկական բիզնես» հոդվածում գրում է ամերիկահայ քաղաքագետ, ՄԱԿ-ին առընթեր IMUNA կազմակերպության տնօրեն, Էմորի համալսարանի ուսանող Արմեն Բաղդասարյանը։

«Պարսկականից մինչև թուրքական և ռուսական տիրապետություն, մենք պատմականորեն գերիշխել ենք բոլոր շուկաներում՝ լինի դա լավագույն գորգերի և գործվածքների արտադրություն, թե երկրի քաղաքացիների համար շենքերի և բնակարանների կառուցում: Ցեղասպանությունից հետո հազարավոր հայեր, որոնք ստիպված էին թողնել իրենց ընտանեկան ձեռնարկությունները, հասան Միացյալ Նահանգներ և հետևեցին ամերիկյան երազանքին։

19-րդ դարի վերջում և 20-րդ դարի սկզբին շատ հայեր հաստատվեցին խոշոր քաղաքներում, մասնավորապես՝ Նյու Յորքում, Բոստոնում և Լոս Անջելեսում, ինչպես նաև Ֆրեզնոյի և Վուսթերի նման փոքր քաղաքներում, որտեղ աշխատանքի տեղավորվելու համար անգլերենի իմացությունը պարտադիր չէր: Այս քաղաքային կենտրոնները հազարավոր հայերի համար դարձան նոր աջախներ, և ժամանելուն պես շատ հայ ներգաղթյալները բախվեցին լուրջ մարտահրավերների, դրանց թվում՝ լեզվական խոչընդոտների, խտրականության և տնտեսական դժվարությունների», - նշում է Բաղդասարյանը:

Ըստ հոդվածի հեղինակի՝ հայ-ամերիկյան ձեռնարկությունները առաջին ալիքը հիմնականում բաղկացած էր փոքր, ընտանեկան հաստատություններից, որոնք հիմնականում սպասարկում էին հայրենակից ներգաղթյալներին:

News.am