ԴՈՒՔ ՈՐ ՉԼԻՆԵՔ՝ ՍՈՒԳ ԷԼ ՉԻ ԼԻՆԻ
Ինչպո՞վ է իշխող թիմը բացատրում Ադրբեջանին իր արած մշտական զիջումները։ Շատ պարզ է. չի կարելի նյարդայնացնել Ադրբեջանին, որպեսզի պատերազմ չլինի, մենք պետք է համբերատար լինենք, քանի որ «խաղաղության օրակարգ» ենք առաջ մղում։ Ուստի, իբր, բոլորը պետք է օրինակ վերցնեն «համբերատար» իշխող թիմից. ընդդիմությունը չպետք է բարձրացնի Արցախի հարցը, որպեսզի չնյարդայնացնի Բաքվին, արցախցիները չպետք է բարձրացնեն իրենց իրավունքների թեման, որպեսզի չնյարդայնացնեն Բաքվին։
Ադրբեջանի դեմ դատական հայցերը պատրաստ են հետ կանչել, Մինսկի խումբը՝ լուծարել, Բաքվում պահվող պատանդների հարցով շատ չհամառել, բռնազավթված տարածքների հարցը հետաձգել... Եվ այլն, և այդպես շարունակ... որովհետև մեր խնդիրը, ինչպես պարզվում է, այլ է. թախանձելով ստանալ Բաքվից «խաղաղության պայմանագիր» անվանյալ թուղթը…
Եվ այս թեզերով իշխող ռեժիմի քարոզիչները տեռորի են ենթարկում հասարակ քաղաքացուն զօրուգիշեր՝ չորս ոլորտների հայտնի նախարարի հայտնի ամուսնու գլխավորությամբ։ Փրփուրը բերանին համոզում են բոլորին, որ Բաքվին նյարդայնացնել չի կարելի…
Նայենք հարևան Վրաստանին։ Կարելի է համաձայնել կամ չհամաձայնել Թբիլիսիի հետ Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի հարցերի շուրջ ։ Բայց սեփական արժանապատվության ինչպիսի՜ զգացում։ Օրերս Վրաստանի ԱԳ նախարարը կրկին հայտարարեց, որ Մոսկվայի հետ հարաբերություններում ոչ մի շարժ չի նախատեսվում Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի հարցերի նկատմամբ տարբեր մոտեցումների պատճառով…
Իսկ չէ որ Վրաստանին դիմակայում է ոչ թե Ադրբեջանը, այլ միջուկային տերությունը։ Եվ այուհանդերձ Թբիլիսին չի հրաժարվում իր սկզբունքային դիրքորոշումից, խաղաղություն չի աղերսում ամեն գնով։ Չի հրաժարվում միջազգային ատյաններում իր իրավունքները պաշտպանելուց՝ այն պատրվակով, թե Ռուսաստանը կարող է բարկանալ և պատերազմ սկսել…
Դա այն դեպքում, երբ, ի տարբերություն Հայաստանի, Վրաստանը չունի անվտանգության իրավաբանորեն ձևակերպված երաշխավորներ։ Երաշխավորներ, որոնք Վրաստանի հետ կապված կլինեին պատերազմական գործողությունների դեպքում ռազմական աջակցության ցուցաբերելու պայմանագրերով։ Ոչ մի ՆԱՏՕ նման երաշխիքներ Վրաստանին չի տվել։
Հայաստանն ունի այդպիսի երաշխավորներ՝ ի դեմս ինչպես Ռուսաստանի, այնպես էլ ՀԱՊԿ-ի, և ինչ էլ որ բարբաջի Փաշինյանը ի լուր հանրության, նա լիովին գիտակցում է այդ իրողությունը։ Մանավանդ որ և՛ ՀԱՊԿ-ը, և՛ Մոսկվան վերջին ամիսներին էլ շեշտել են, որ թե Մոսկվայի, թե ՀԱՊԿ-ի «հովանոցը» լիովին տարածվում է Հայաստանի վրա։ Այս հայտարարություններո՞վ չէ արդյոք, ի թիվս ամենի, բացատրվում ռուս-ադրբեջանական հարաբերությունների վատթարացումը վերջին շրջանում։
Նիկոլ Փաշինյանը երեկ խորհրդարանում հանդիսավորությամբ ասում էր, թե պատերազմ չի լինելու, խաղաղություն է լինելու…Այո, ռազմական գործողությունների հեռանկարն այսօր ավելի քիչ հավանականությամբ է նշմարվում, քան, ասենք, մեկ տարի առաջ։ Բայց չարժե, որ Նիկոլ Փաշինյանը ներկայացնի դա իբրև իր կապիտուլյանտային արտաքին քաղաքականության արդյունք։
Այն, որ այսօր մեր տարածաշրջանում խաղաղության հեռանկարն ավելի իրական է, աշխարհաքաղաքական գլոբալ շարժերի արդյունք է։ Առաջին հերթին՝ ռուս-ամերիկյան երկխոսության միջնորդավորված ազդեցություն։ Իրավիճակը, երբ երկու գերտերությունները կամք են դրսևորում շատ բարդ հակամարտությունների լուծման ուղիները գտնելու հարցում, լուրջ զսպող գործոն է Իլհամ Ալիևի բռնապետական ռեժիմի ագրեսիվ նկրտումների համար:
Եվ վերջում։ Խորհրդարանի զայրացած խոսնակը երեկ ասում էր ընդդիմությանը, որ եթե չկա պատերազմի վտանգ, «չկա սուգ՝ չկաք դուք»։ Ամեն ինչ ճիշտ հակառակն է, մեր հպարտ Ալեն։ Ինչպես կասեր ձեր դատարանի դահլիճում մահացած Արմեն Գրիգորյանը. «Դուք որ չլինեք, չի լինի ո՛չ սուգ, ո՛չ պատերազմի վտանգ»:
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-05-21 12:14
Встречать главу МИД России Сергея Лаврова плакатами «Путин - убийца» - это, конечно, было круто. Ну да, ну да, официальный Ереван «ни при чем». Совсем-совсем. Эти плакаты надо рассматривать исключительно в контексте прав человека, свободы совести, слова и всех остальных мыслимых и немыслимых свобод, процветающих в «бастионе демократии». Ну да, не власть развесила антипутинские плакаты, а партия «Во имя Республики» Армана Бабаджаняна. Партия, которую власть опекает и лелеет. По-отечески: любовно-снисходительно к ее мелким шалостям.
-
2025-05-21 10:02
Последние дни социальные сети зашкаливает общественное возмущение записями Анны Акопян. Что послужило триггером, трудно сказать, но лексикон Анны Акопян заблистал чрезвычайно яркими красками, и она дала волю фантазии в привлечении оскорбительных эпитетов своим оппонентам.
-
2025-05-21 09:38
То, что Никол Пашинян выглядел не в своей тарелке на празднествах в Москве, было не только очевидно, но и ожидаемо. Никаких двусторонних встреч, наиболее частый собеседник - Александр Лукашенко, к которому симпатий Пашинян точно не питает… Запоминающийся момент, когда лидер Китая приветствует Лукашенко, а привставшего для рукопожатия Пашиняна просто не замечает? Случайно? Возможно, не специально. Просто Пашинян - такая незначительная для китайского лидера фигура, что можно действительно не обратить внимания на то, привстал он для приветствия или не привстал…
-
2025-05-17 10:10
Деятельность оппозиции, как отдельных ее политических команд, так и в целом, в последние дни часто становится объектом критики. Главный тезис критики: вина оппозиции в том, что до сих у власти остается эта самовлюбленная команда амбициозных политиков во главе с Пашиняном, которая принесла Армении столько бед. Но надо помнить о большой эйфории, которая господствовала в обществе, когда эта команда приходила к власти. Это было следствием определенных просчетов прежних властей, но также и результатом работы, проводимой с общественным мнением республики рядом враждебных Армении структур: как в открытую, так и через подставные фигуры, часть которых и не подозревала, чьи интересы обслуживает.