ԴԵՊԻ «ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ ԴԱՐԱՇՐՋԱՆ»՝ ԴՊՐՈՑԱԿԱՆ ՆՍՏԱՐԱՆԻՑ

Մինչև 2026 թվականը Հայաստանում կկառուցվի և կվերանորոգվի 300 դպրոց և 500 մանկապարտեզ, հայտնել է Նիկոլ Փաշինյանը՝ ներկայացնելով կրթության բարեփոխումների ծրագիրը, հաղորդում է ԱՌԿԱ-ն: «Բազմաթիվ գյուղեր դատարկվել են նաև այն պատճառով, որ նախադպրոցական տարիքից սկսած՝ երեխաների պատշաճ կրթություն ստանալու ոչ մի հնարավորություն և հեռանկար չի եղել այդ գյուղերում, և ծնողները նախընտրել են հեռանալ նաև երեխաների համար կրթության հեռանկար ստեղծելու համար»,- ասել է նա հինգշաբթի օրը կառավարության նիստում: Եվ հայտարարել, թե այսուհետ մանկապարտեզներն ու դպրոցները դառնալու են գյուղերի վերածննդի անկյունաքարը։

ԲԱՅՑ ԱՆՀՆԱՐ Է ԼՌԵԼ. ընդհանրապես Փաշինյանի այս հայտարարությունը կարելի է վստահորեն ընդունել որպես իր կառավարության ապիկարության խոստովանում։ Բանն այն է, որ 5 տարվա ընթացքում 300 դպրոց և 500 մանկապարտեզ կառուցելու խոստումը նա (կառավարությունը) գրի է առել իր ծրագրում դեռևս մեկ տարի առաջ։ Անցել է մեկ տարի, մինչև 2026-ը մնացել է արդեն 4 տարի, իսկ մանկապարտեզներ ու դպրոցներ պատրաստվում են կառուցել ճիշտ նույնքան, որքան նախորդ տարի։ Դա նշանակում է, որ ծրագրի գործողության ընթացքում դրա շրջանակներում չի կառուցվել դպրոցական և նախադպրոցական ոչ մի հաստատություն։ Դա նշանակում է, որ այս կառավարությունն իսպառ անտեսում է իր իսկ ծրագիրը։

Կրկնեմ. մեկ տարվա ընթացքում չի կառուցել հայտարարվածից և ոչ մի բան։

Ասենք, բուն գաղափարն ի սկզբանե զառանցալի էր։ Իսկ հիմա՝ առավելևս։ Հայաստանում այսօր գործում է ավելի քան 900 նախադպրոցական հաստատություն (ավելի քան 80 հազար տեղ) և շուրջ 1350 դպրոց (380 հազար աշակերտ)։ Եվ սա՝ 3 միլիոնից պակաս բնակչություն ունեցող երկրում։ Ահա ուրեմն, ծրագրով փաստորեն նախատեսվում է ավելացնել մանկապարտեզների թիվը 50%-ով, իսկ դպրոցներինը՝ 25%-ով ։ Զուտ տեսականորեն այդ ծրագրերը կարող էին արդարացված և իրատեսական լինել հայրենադարձության հզոր ալիքի, բնակչության կտրուկ, առնվազն մեկ միլիոն աճի պայմաններում։

Բայց գործնականում երկրի բնակչությունը նվազում է։ Միայն անցած տարի Հայաստանից մեկնել է ավելի քան 40 հազար մարդ։ Այդ միտումը պահպանվում է նաև ընթացիկ տարում։ Եվ ահա այս իրավիճակում կառավարությունն իր առջև ֆանտաստիկ նպատակներ է դնում դպրոցների և մանկապարտեզների առումով։ Մի հարցնող լինի, այդ ո՞ւմ համար եք առհասարակ պատրաստվում այդքան կառուցել։

Գուցե սա ամենևին էլ հռետորական հարց չէ։ Տարեսկզբին կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարությունը հանդես եկավ ուշագրավ նախաձեռնությամբ և նույնիսկ ամրագրեց դա «Հայաստանի Հանրապետության կրթության մինչև 2030թ. զարգացման պետական ծրագրում»։ Առաջարկը վերաբերում է հայկական դպրոցներում որպես օտար լեզու պարսկերենի, վրացերենի, ադրբեջաներենի, թուրքերենի դասավանդմանը։

Հաշվի առնելով հայրենի կրթական համակարգում արվող այս նորամուծությունը, կարելի է բացատրություն գտնել, թե ինչու են Հայաստանում, որի հիմնական բնակչությունը նվազում է տարեցտարի, ծրագրում կրթական հաստատությունների կառուցման հսկայական մասշտաբներ։ Ըստ երևույթին, այդպես է «խաղաղության դարաշրջանը» ներթափանցում բոլոր ճեղքեր։

Կրկին անդրադառնանք Փաշինյանի հայտարարությանը, թե հայկական բազմաթիվ գյուղեր դատարկվում են նաև պատճառով, որ երեխաները չեն ունեցել պատշաճ կրթություն ստանալու հնարավորություն։ Ահա ուրեմն, ուղիղ մեկ տարի, ձեռքի տակ ունենալով իր իսկ ծրագիրը, Փաշինյանի իշխանությունը մատը մատին չի տվել, որպեսզի լուծի այդ խնդիրը։ Չի կառուցել ոչ մի դպրոց, ոչ մի մանկապարտեզ։ Իսկ հեռացող մարդկանց թիվն աճում է ու աճում…