News.am կայքում հրապարակվել էր տեսանյութ՝ կառավարության շենքի մոտ ժամկետային զինծառայողների ծնողների կազմակերպած ակցիայի մասին։ Այդ կարգի ակցիաները վերջին շրջանում արդեն սովորական են դարձել, սակայն մայրերից մեկը հանդես եկավ ցնցող հայտարարությամբ։ Նրա խոսքերով, զինվորների ծնողների հետ Ամանորի նախօրեին կայացած հանդիպման ժամանակ վարչապետի օգնական Նաիրի Սարգսյանը, նայելով իր աչքերին, հայտարարել է հետևյալը. «30 տարի է տեղյակ ենք, որ դա ադրբեջանական հող է»: Ավելորդ է ասել, որ խոսքը Արցախի մասին է, թեև հանուն արդարության նշենք, որ նման կերպարներից միանգամայն կարելի է այդօրինակ հայտնություններ ակնկալել նաև բուն Հայաստանի տարածքի վերաբերյալ։

Այսօր ես պետք է խոսեմ Կնոջ մասին։ Մոր, Տիկնոջ, Քրոջ մասին. Փրկիչ էակի: Այսօր, երբ թշնամու նողկալի ընկեցիկը, սև մորմն իր թունավոր ծնոտը խրել է Հայրենիքիս սրտի մեջ, իսկ նրա իբր լավագույն զավակները, ամեն ինչ մի կողմ թողնելու և այդ զազրելի արարածի ոչնչացման համար ջանքերը համախմբելու փոխարեն, զբաղված են նրանով, որ ձգում են իշխանության լաթակար ու արդեն գրեթե լրիվ քրքրված վերմակն ամեն մեկն իր վրա, և թվում է, թե փրկություն ակնկալել արդեն ոչ մի տեղից չես կարող, ու քեզ համար լավագույն ելքն այն է, որ մոռանաս հայ լինելդ ու միայն այդ կերպ վերագտնես հոգեկան անդորրը, ճիշտ այդ պահին հանկարծ հայտնվում է Կինը և ասում պարզ, չափազանց պարզ բառեր, և դու մի տեսակ միանգամից սթափվում ես, ուղեղդ պայծառանում է, հասկանում ես, որ նահանջելու իրավունք, միևնույնն է, չունես, քանզի քո թիկունքում անսասան պարսպի պես կանգնած է Նա՝ մոր պես անձնուրաց պաշտպանը և միևնույն ժամանակ այն մեծագույն սրբությունը, որին ինքդ պետք է պաշտպանես մինչև վերջ. թեկուզև սեփական կյանքիդ գնով։

Ամբողջ աշխարհում հայերի համար կարևորագույն խորհրդանիշներից մեկը Արարատն է։ Սփյուռքում Արարատ անունով են կոչվել տասնյակ, եթե ոչ հարյուրավոր կազմակերպություններ, ակումբներ, հյուրանոցներ և ռեստորաններ։ Իսկ երևանցիները, մանկուց ամեն առավոտ տեսնելով այն իրենց առջև, զգացմունքների մի ամբողջ գունապնակ են վերապրում՝ հպարտությունից մինչև ցավ։ Այս մասին ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը գրում է Տելեգրամ ալիքում:

Նոր տարուց ի վեր, ես ժամանակավոր դադար էի վերցրել քաղաքական թեմաներով գրելուց, փորձելով կենտրոնանալ անվտանգային ոլորտի խնդիրների վրա, որոնցից շատերը հանրայնացում չեն ենթադրում, սակայն հունվարի 11-ին Մոսկվայում տեղի ունեցած եռակողմ հանդիպումից հետո, դեռևս գործող իշխանությունը շրջանառության մեջ է դրել նոր, խաբուսիկ և վտանգավոր թեմա, փորձելով հիմա էլ դրանով համախմբել իր կողմնակիցներին, և երկարաձգել իր գոյությունը։ Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է հանրային գործիչ Ավետիք Չալաբյանը:

ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի Ռուսաստանը ներկայացնող համանախագահ Իգոր Պոպովը նախօրեին սառը ջուր է լցրել Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի գլխին։ Վերջինս բացահայտ տեքստով ասել է, որ Փաշինյանը ստում է, երբ պնդում է իբր ռուսական կողմի ներկայացրած առաջարկներում Արցախի կարգավիճակի մասին որևէ բառ չի եղել։

Երբեմն թվում է՝ դե, վե՛րջ, արդեն հատակն է, ավելի ցած գլորվել անհնար է։ Բայց պարզվում է՝ չկա հատակ այս վարչապետի պարագայում, չկա հատակ այս իշխանության համար։ Մանր ստախոս, մանր գող. նա հիշեցնում է Իլֆի ու Պետրովի վեպի հերոսին, որը քիչումիչ գողություն էր անում իր ղեկավարած անկելանոցի պացիենտներից…

Համառ լրագրողներին այնուամենայնիվ հաջողվեց ԱԺ իշխանական խմբակցության ղեկավարից մի քանի խոսք կորզել հայ գերիների մասին։ Հենց այդպես. բռնեցին ու կորզեցին մի քանի ձևական արտահայտություններ. այլապես «իրենց քայլի» պատգամավորները ոչ մի կերպ չեն արձագանքում հայ հասարակայնության համար ամենացավոտ ու հրատապ խնդրին։ Նրանց հուզում են հակածխախոտային օրենսդրությունը, երեխաների իրավունքները, տնտեսությանն ու մշակույթին վերաբերող օրենքները, բայց բնավ ոչ այն, որ Սյունիքի բնակիչներին վռնդում են իրենց սեփական տներից, բնավ ոչ պետական սահմանների անվտանգության հարցերը, ինչի մասին բառացիորեն շեփորում են Մարդու իրավունքների պաշտպանն ու փորձագետները: Երեսփոխաններին չի հուզում ադրբեջանական գերության մեջ հայտնված և թշնամու կողմից «դիվերսանտներ» ու «ահաբեկիչներ» որակված հարյուրավոր համաքաղաքացիների ճակատագիրը։

44-օրյա պատերազմի ժամանակ ԱԱԾ տնօրենի պաշտոնակատար Միքայել Համբարձումյանի «5-րդ ալիք»-ին տված հարցազրույցը լրացուցիչ նրբագծեր հաղորդեց Փաշինյանի դեմ մեղադրանքներին: Մեղադրանքներ, որոնք շատերի մոտ ուղղակիորեն կապակցվում են «դավաճանություն» հասկացության հետ։ Ընդ որում՝ արդեն ոչ միայն բառի տարածված, լայն իմաստով, այլ հենց քրեադատավարական ընկալմամբ։

Politik.am-ը գրում է. «Իշխանությունները որոշել են նախկին զինդատախազ Գագիկ Ջհանգիրյանին խցկել Բարձրագույն դատական խորհուրդ։ Իշխանական քարոզչամեքենան պնդում է, որ Ջհանգիրյանը պետք է օգնի, որպեսզի բարեփոխվի դատական համակարգը, սակայն նախկին զինդատախազին ճանաչող ցանկացած մեկը կպնդի, որ նա ոչ միայն ունակ չէ բարեփոխումների, այլև դատաիրավական համակարգի արատների մոնումենտն է Ջհանգիրյանը։ Իշխանությունների նպատակն իրականում հասկանալի է՝ փորձ է արվելու «սանձել» իրենց հրահանգները այլևս չկատարող դատական համակարգը։