ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ ՀԱՐՁԱԿՈՒՄԸ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԻ ՎՐԱ. ԱՇԽԱՐՀԱՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԵՎ ԲԼԵՖ (ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ)
Քաղաքական խնդիրները պետք է ունենան քաղաքական լուծումներ
Քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանն Alpha News-ի եթերում «Վերնագիր» հեղինակային հաղորդման ընթացքում ներկայացրել է թեմայի շուրջ մասնագիտական վերլուծություն, որում մասնավորապես ասվում է.
«Հունիսի 18-ին հայտնի դարձավ, որ Հայաստանի իշխանությունները մեղադրանք են առաջադրել «Տաշիր» խմբի ղեկավար Սամվել Կարապետյանին՝ իշխանությունը զավթելու հրապարակային կոչերի համար։ Նախօրեին ուժայինները խուզարկություն են իրականացրել Կարապետյանի երևանյան առանձնատանը, իսկ նրա տան մոտ բերման է ենթարկվել ավելի քան 50 մարդ։
Քրեական գործի քողի ներքո, ամենայն հավանականությամբ, կձեռնարկվի սեփականության վերաբաշխման փորձ, կամ առնվազն կսկսվի տեղեկատվական արշավ՝ նման վերաբաշխման անհրաժեշտության մասին թեզով։ Հարվածի տակ կհայտնվի «Հայաստանի էլեկտրական ցանցեր» ընկերությունը։ Փաշինյանն արդեն հայտարարել է, որ «ժամանակն է ազգայնացնել» «Հայաստանի էլեկտրական ցանցերը», և որ այդ գործընթացն «արագ կընթանա»։
Սակայն խոսքը միայն ազգայնացման մասին չէ։ Փաշինյանը փաստացի սպառնում է ընկերության աշխատակիցներին աշխատանքից ազատել, եթե նրանք աջակցեն Կարապետյանին, և կոչ է անում ցուցմունքներ տալ նրա դեմ։ Ահա թե որտեղ է թաքնված հիմնական պատճառը՝ Փաշինյանը վախենում է Կարապետյանի համար զանգվածային ցույցերից, որոնք կարող են վերածվել քաղաքական գործընթացի։ Այդ պատճառով էլ հնչում են ազգայնացման մասին հայտարարություններն ու սպառնալիքները։
Փաշինյանը չի կարողանա իրականացնել «Հայաստանի էլեկտրական ցանցերի» ազգայնացումը՝ դա ավելի շուտ քաղաքական մանևր է։ Նա, իհարկե, կփորձի (հատկապես որ կան մարդիկ, որոնք վաղուց են դա ցանկանում), բայց հաջողությունը քիչ հավանական է։ Հիշեցնենք, որ «Տաշիր» խումբը ձեռք է բերել «Հայաստանի էլեկտրական ցանցերը» 2015 թվականի վերջին։ 2016-ից մինչև 2024 թվականի մայիսը ընկերության մեջ ներդրվել է 653 միլիոն դոլար։ Նախատեսվում է տարեկան ավելի քան 100 միլիոն դոլարի ներդրում, իսկ մինչև 2034 թվականը ընդհանուր ներդրումները կկազմեն գրեթե 1.4 միլիարդ։ Հայաստանի պետությունը դժվար թե կարողանա նույնիսկ ընկերության ընթացիկ գործունեության ծախսերը հոգալ, առավել ևս՝ շարունակել ներդրումները։
Փաշինյանը կարող է բլեֆ անել, սակայն Կարապետյանի բիզնեսի դեմ հարձակումների փաստը վկայում է, որ ցանկացած ռուսական կապիտալ Հայաստանում վտանգի տակ է։ Մինչև ընտրությունները իշխանությունները կփորձեն չեզոքացնել այդ կառույցների ազդեցությունը քաղաքական գործընթացների վրա։
Բավականին յուրահատուկ է այն հոդվածը, որով մեղադրվում է Սամվել Կարապետյանը՝ իշխանության զավթման կոչ։ Այդ հոդվածը հաստատում է մեր նախորդ գնահատականը՝ Փաշինյանը հստակ հասկանում է, որ Սամվել Կարապետյանն ունի բոլոր անհրաժեշտ ռեսուրսները՝ ֆինանսական, սոցիալական, կազմակերպչական, աշխարհաքաղաքական, իսկ գաղափարական առումով նա աջակցում է ոչ թե որևէ առանձին քաղաքական հոսանքի կամ գործչի, այլ՝ եկեղեցուն, ինչը Փաշինյանի համար քաղաքական սպառնալիք է։ Ահա թե ինչու է ընտրվել հենց այդ հոդվածը և սկսվել հարձակումը Կարապետյանի դեմ։
Տեղի ունեցողի համատեքստը ոչ միայն ներքին է, այլև՝ աշխարհաքաղաքական։ Ռուսական բիզնեսի ներկայացուցչի դեմ հարձակումը ներդաշնակվում է Փաշինյանի հակառուսական քաղաքական գծին։ Եթե «Հայաստանը դառնա թուրքական», ապա այդ Հայաստանում տեղ չի լինի ո՛չ Սամվել Կարապետյանի, ո՛չ էլ որևէ այլ գործարարի համար, ով կապված է Ռուսաստանի, Բելառուսի կամ ԱՊՀ -ի հետ։ Սա նաև համապատասխանում է Բաքվի շահերին՝ հատկապես Փաշինյանի սպասվող այցի ֆոնին Անկարա։
Եվ վերջապես՝ խորհրդանշական մի դրվագ։ 2021 թվականի հունիսի 18-ին Բաքուն միջազգային հետախուզում հայտարարեց ՌՀՄ ղեկավար Արա Աբրահամյանի, ինչպես նաև գործարարներ Դավիթ Գալուստյանի և… Սամվել Կարապետյանի նկատմամբ։ Ադրբեջանի գլխավոր դատախազությունը պնդում էր, թե իբր նրանք գաղտնի կերպով խոշոր տրամաչափի հրազեն են մատակարարել Արցախ։ Եվ ճիշտ չորս տարի անց՝ այդ հայտարարությունից հետո, Փաշինյանը բերում է Կարապետյանին դատարան։
Մտածե՛ք այդ մասին․․․»։