«ԳԱ»-ի քաղաքական մեկնաբանն է 2002 թվականից։
Կրթությամբ պատմագետ է, աշխատել է «Ռեգնում», «Նոյան տապան» գործակալություններում, «Երկիր» թերթի գլխավոր խմբագիր։
Թեմատիկան. հոդվածներ ներքին և արտաքին քաղաքականության մասին, վերլուծություն, հրապարակախոսություն, ակնարկներ, պատմվածքներ։ Մամուլում ռուս-հայկական հարաբերությունների լուսաբանման համար 2004 թվականին գրանցվել է «Ռուսկի միր» մրցանակաբաշխության հաղթողների ցանկում։
ՀՀ ԱԺ նախագահ Ալեն Սիմոնյանը վերջերս Լատվիա կատարած այցի ընթացքում խոսել է այն մասին, որ շուտով Հայաստանում կանցկացվի Եվրամիությանն անդամակցելու հանրաքվե, և ինքը՝ խոսնակը, վստահ է, որ հայ ժողովուրդը հավանություն կտա անդամակցմանը ...
Ֆրանսիայի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններում ծայրահեղ աջ «Ազգային միավորում» կուսակցությունը (Ժորդան Բարդելլա, Մարին Լը Պեն) առաջին փուլի արդյունքներով առաջատարն է, հավաքելով ձայների 33 տոկոս: Երկրորդ տեղում ձախ կուսակցությունների (սոցիալիստներ, կոմունիստներ, «կանաչներ») «Նոր ժողովրդական ճակատ» դաշինքն է՝ 28,5 տոկոս, իսկ նախագահ Մակրոնի «Միասին՝ հանուն հանրապետության» կոալիցիան 3-րդ տեղում է՝ հավաքելով 22 տոկոս:
ՆԱՏՕ-ի հոբելյանական գագաթնաժողովը՝ նվիրված 1949 թվականին Հյուսիսատլանտյան պայմանագրի ստորագրման 75-ամյակին, տեղի կունենա Վաշինգտոնում հուլիսի 9-11-ին: Հաղորդվում է, որ գագաթնաժողովում կքննարկվեն նոր կառույցի ստեղծման հարցերը՝ Կիևին օգնելու և Ուկրաինայի համար «դեպի ՆԱՏՕ կամուրջ» կառուցելու նպատակով, ինչը թույլ կտա նրան դառնալ դաշինքի անդամ, երբ դրա համար լինի իր՝ դաշինքի քաղաքական կամքը:
Բաքուն չի ցանկանում խաղաղության պայմանագրում հղում անել Ալմա-Աթայի հռչակագրին, թեև ավելի վաղ Փաշինյանն ու Ալիևը կարծես թե պայմանավորվել էին այդ մասին։ Համենայնդեպս այդպես է ասում Փաշինյանը։ Սակայն Բաքուն խաղաղության պայմանագրի տեքստում հռչակագրին հղում անել չի ցանկանում, քանի որ դա կնշանակի պարտավորություն, որ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև սահմանազատումը կկատարվի դրա հիման վրա։ Իսկ դա Բաքվին պետք չէ, Ալիևը ցանկություն չունի հետ քաշել զորքերը Հայաստանի գրավյալ տարածքներից։
Ինչպես հաղորդում են լրատվական գործակալությունները, ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղարի նախկին տեղակալ, կիպրոսահայ Բենոն Սևանը Նիկոսիայի համալսարանում կայացած The Foreign Policy Challenges of Armenia (Հայաստանի արտաքին քաղաքական մարտահրավերները) սեմինարի ընթացքում ցավակցություն է հայտնել Կիպրոսում ՀՀ դեսպան Տիգրան Մկրտչյանին, որ վերջինս ստիպված է ներկայացնել մի երկիր, որը չունի հետևողական միջազգային քաղաքականություն: Իրականում նման քաղաքականություն Փաշինյանն, իհարկե, ունի։
Նիկոլ Փաշինյանը շրջում է Սյունիքի գյուղերով և տանջահար գյուղացիներին ցույց տալիս Ոսկեպար գյուղի մոտ փշալարերով կապած ցանկապատի ինչ-որ լուսանկար թե տեսանյութ: Ցույց է տալիս սույնը և հրճվում. իբր՝ տեսեք, այն դիրքերի փոխարեն, որոնք մենք հրամցրեցինք Ադրբեջանին, հիմա այնտեղ փշալարեր են, որոնց միջով ոչ մի կով չի սպրդի... Այն մասին, թե «կսպրդի» արդյոք փշալարերի միջով դիպուկահարի գնդակը, հրետանային արկը կամ կամիկաձե ԱՕԹՍ-ը, վարչապետը խոհեմորեն լռում է։ Բայց սյուռը դա չէ:
Ինչպեսև ենթադրվում էր, բռնաճնշումներ ծավալվեցին։ Իսկ ուրիշ ի՞նչ անի Փաշինյանը։ Պետք է, չէ՞, ինչ-որ կերպ արդարացնի ուժայինների գործողությունները հունիսի 12-ին, երբ ցուցարարների վրա սկսեցին լուսաձայնային նռնակներ նետել։ Նետել տասնյակներով, ինչի արդյունքում շատերը վնասվածքներ ստացան, ոմանք էլ՝ խեղվածքներ: Լուսաձայնային գրոհն ուղեկցվում էր ծեծով, ձերբակալություններով, հետագա նվաստացումներով՝ արդեն ոստիկանական բաժանմունքներում։
Չարժե հուսալ, թե Փաշինյանը կանգ կառնի փոքր արյան վրա։ Նրա կարման դեռ չի կշտացել, այն ընդհանրապես անկուշտ է. դրա ապացույցները քիչ չեն, սկսած 2008-ի մարտի 1-ից։ Այլապես վաղուց հրաժարական տված կլիներ։
Եվ այսպես, հերթական «բարի լուրը» կառավարությունից. ԱՄՆ պետքարտուղարի Եվրոպայի և Եվրասիայի հարցերով տեղակալ Ջեյմս Օ'Բրայընի գլխավորած ամերիկյան պատվիրակության հետ անցկացված քննարկումների արդյունքում ընդունվել է հայ-ամերիկյան համատեղ որոշում՝ երկու երկրների համագործակցությունը «ռազմավարական գործընկերության» մակարդակի հասցնելու վերաբերյալ…
Հայաստանի ԱԺ նախագահ Ալեն Սիմոնյանի լեզուն կրկին բացվեց։ Պատասխանելով լրագրողների հարցերին, նա հայտարարեց, թե Ռուսաստանը «քցել է Հայաստանին», թեև Հայաստանը, «երեխայի նաիվությամբ հավատացել է, որ Ռուսաստանն իրեն մենակ չի թողնի»: ԱԺ նախագահի խոսքերով՝ Ռուսաստանի նկատմամբ Հայաստանի ոչ բարեկամական քայլերի մասին խոսելուց առաջ՝ Մոսկվայում թող նայեն 2020-ից հետո իրենց քայլերին։