«ՀԱԿԱՀԵՂԱՓՈԽԱԿԱՆ», ԲԱՅՑ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ՕՐԵՆՔ
Հայաստանում իրադարձություններն այնքան ուրախ են ծավալվում, որ շատերը հավանաբար արդեն մոռացել են 2018 թվականի հոկտեմբերի 2-ը։ Մինչդեռ դա Նիկոլ Փաշինյանի հերթական հաղթանակի բավական նշանակալի տարեթիվն է։
Հայաստանում իրադարձություններն այնքան ուրախ են ծավալվում, որ շատերը հավանաբար արդեն մոռացել են 2018 թվականի հոկտեմբերի 2-ը։ Մինչդեռ դա Նիկոլ Փաշինյանի հերթական հաղթանակի բավական նշանակալի տարեթիվն է։
Հայաստանի պետական վերահսկողական ծառայության (ՊՎԾ) պետ Դավիթ Սանասարյանին ներկայացված մեղադրանքի հետ կապված սկանդալը թափ է հավաքում։
Քաշեցին ինձ։ Փիս քաշեցին։ Իսկ բանն այսպես եղավ. մոսկայաբնակ խփնված կերպարների մի զույգ, ավելի ճշգրիտ, միանգամայն կոնկրետ՝ Ռոման Բաղդասարյանն ու Ելենա Վարդանյանը ցանցում տարածեցին նրանց ցուցակը, «ովքեր հանդես են գալիս Փաշինյանի ու իր Թիմի և Նոր Հայաստանի դեմ…»։ Դե, որպեսզի ժողովուրդն իմանա, թե ով է կանգնած դեպի երջանիկ կյանք տանող իր ճանապարհին։ Եվ որ ժողովրդի թշնամիներից լուծելիք վրեժն իրեն երկար սպասեցնել չտա։ Ճիշտ է, հիմա այդ էջերը կարծես թե փակել են, բայց ուշ է, զգոն օգտվողները պատճենել ու պահպանել են…
Անդրադառնալով Ստրասբուրգում ԵԽԽՎ նստաշրջանում Նիկոլ Փաշինյանի ելույթին, նրա ջատագովներից մեկը հրճված գրեց. «Նիկոլ Փաշինյանը Արցախի համար արդեն ավելին է արել, քան իր երկու ղարաբաղյան նախորդները…»։ Հիրավի, այնքան վտանգավոր չէ ինքը՝ Նիկոլը, որքան նրան պաշտողները…
Կատակ Զադորնովից. «Նրանք, ովքեր նեգրերի դեմ են, կոչվում են ռասիստներ, ովքեր հրեաների դեմ են՝ հակասեմիթներ։ Դա արդարացի է։ Բայց ինչո՞ւ են նրանք, ովքեր ռուսների դեմ են, կոչվում իրավապաշտպաններ»։
Տաքերն ընկան։ Եվ ամեն ինչ խառնվեց Օբլոնսկիների տանը։ Կարծես թե այսպես է գրել դասականը։
Հերթական անհարմար վիճակն է ստեղծվել։ Ադրբեջանի ԱԳՆ ղեկավար Էլմար Մամեդյարովը ադրբեջանամետ մի կայքի տված հարցազրույցում ասել է հետևյալը. «Հիմա գնդակը հայերի դաշտում է. նրանք պետք է համոզեն իրենց սեփական բնակչությանը, որ խաղաղություն է պետք։ Նրանք երբեմն ասում են՝ վա՜յ, գիտե՞ք, Ղարաբաղում այնքան բարդ մարդիկ են… Տղերք, բայց դա ոչ թե մեր, այլ ձեր խնդիրն է։ Դուք պետք է բացատրեք մարդկանց, որ առանց Ադրբեջանի հետ հարաբերությունները կարգավորելու Հայաստանը ապագա չունի»։
Վիեննայում Փաշինյանի և Ալիևի դեմ առ դեմ հանդիպումն ավելի շատ հարցեր ծնեց, քան պատասխաններ։ Անցնենք հերթականությամբ։
Դե, պարտվեցինք ու պարտվեցինք ֆուտբոլային երկու հանդիպումներում… Ինչո՞ւ պարտվեցինք։ Որովհետև մեր մրցակիցներն ավելի ուժեղ էին, ավելի լավ էին խաղում։ Ինչի՞ վրա էինք հույս դրել։ Փոքրիկ հրաշքի… Հրաշքներ իսկապես պատահում են։ Բայց հազվադեպ։
Մեղրիում տեղի ունեցած արտակարգ պատահարը չէր լուսաբանվում այնքան ժամանակ, մինչև որ անցած շաբաթ օրը կառավարության շենքի մոտ եկան պատժված զինվորների ծնողները, որոնք էլ պատմեցին, որ Մեղրիում տեղակայված ստորաբաժանումներից մեկում զինծառայողների բավական տպավորիչ մի խումբ լքել է զորամասն ու հետ վերադարձել միայն ճանապարհին պատահաբար հանդիպած իրենց հրամանատարի հորդորների արդյունքում։