Դավիթ ՍԱՐԳՍՅԱՆ

հոդվածներ 167

Լրագրող, վերլուծաբան, սյունակագիր, բանասիրական գիտությունների թեկնածու

Բոլոր հոդվածները

  • 2021-12-01 13:35
    мнение

    ԻՇԽԱՆԱՓՈԽՈՒԹՅԱՆ ԱՌԱՋԻՆ ԾԻԾԵՌՆԱԿԸ՝ ՏԻՄ ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻՆ

    Այս կիրակի հանրապետության մի շարք խոշոր բնակավայրերում սպասվում է տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունների երրորդ ու առավել վճռական փուլը։ Ինչպես հայտնի է, անցած երկու փուլերում իրական ընդդիմության հաղթանակ գրանցվեց բացառապես Սյունիքի երկու բազմաբնակավայր քաղաքային համայնքներում՝ Գորիսում և Կապանում՝ ի դեմս Առուշ Առուշանյանի և Գևորգ Փարսյանի վերընտրության։ Մնացած բոլոր համայնքներում ՔՊ-ին կա՛մ հաջողվեց սեփական դրածոյին կարգել համայնքապետ, կա՛մ էլ կառավարելի ընդդիմության որևէ ներկայացուցչի վստահել այդ պաշտոնը։

  • 2021-11-30 14:01
    анализ

    ԽԱԽՈՒՏ ՌԱԶՄԱՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԲԱԼԱՆՍՈՎ՝ ԴԵՊԻ «ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆ ԴԱՐԱՇՐՋԱՆ»

    Ցանկացած պետություն պատերազմ սկսելուց առաջ, համադրելով Գլխավոր շտաբի՝ բաց և փակ աղբյուրներով ստացված ամբողջական տեղեկատվությունը, գնահատում է սեփական հաղթանակի հավանականությունը։ Պարզ է, որ միայն 100 տոկոսանոց վստահության դեպքում է որոշում կայացվում հակառակորդի դեմ ռազմական գործողություններ սկսելու։ Օրինակ, 44-օրյա պատերազմն սկսելիս թշնամին, ի թիվս մի շարք ռազմաքաղաքական գործոնների հաշվառման, բնականաբար տեսնում էր սեփական օդային գերակայությունը մեր նկատմամբ և օգտագործեց դա, ինչն էլ ճակատագրական դարձավ ռազմական մեր պարտության հարցում։

  • 2021-11-29 12:29
    анализ

    ԱՐՑԱԽԻ ԷՋԸ ՓԱԿՎԵՑ, ԽԱՂԱՍԵՂԱՆԻՆ ՍՅՈՒՆԻՔՆ Է

    Որքան էլ վերջնագրային հնչեն թշնամու պահանջները, յուրաքանչյուր անելանելի վիճակից կա ելք, եթե որոշում կայացնողն, իհարկե, արժանապատիվ է ու սկզբունքային, ոչ թե նվաստ ու գլխիկոր։ Հաղթանակի կամ պարտության բանաձևը ոչ միայն և ոչ այնքան մեր սպաների ու զինվորների հերոսություններն ու սխրանքներն են, որքան սպառնալիքների և մարտահրավերների ճիշտ կառավարումը։ Խնդիրն առկա նվազ ռեսուրսներով խելացի և արդյունավետ պաշտպանություն կազմակերպելն է՝ օգտագործելով, օրինակ, արժեքավոր հետախուզական տվյալներ, ինչպես առաջին արցախյան պատերազմի ընթացքում էր։

  • 2021-11-27 14:01
    мнение

    ԵՐԿԻՐԸ ՄԻՋԱՆՑԻԿ ՀԵՏՆԱԲԱԿԻ ՎԵՐԱԾՈՂԸ

    Քանի որ Նիկոլ Փաշինյանի ասուլիսային պարզունակ հարցադրումներին ո՛չ Ալիևը, ո՛չ էլ Էրդողանը չպատասխանեցին, թերևս հարկ է նրանց նախկին ելույթներն ու գործողությունները քննելով՝ պատասխաններ հուշել Փաշինյանին։ Միգուցե նա բարեխիղճ մոլորության մեջ է, հավկուրություն ունի, կամ մեկ այլ խնդիր, որը թույլ չի տալիս տեսնելու այս երկու պետությունների՝ Հայաստանին ուղղված քաղաքականության լույսն ու ստվերը։

  • 2021-11-26 13:59
    мнение

    ԷՐԴՈՂԱՆՆ ՈՒ ԱԼԻԵՎԸ ԳՈՐԾՈՎ ԿՊԱՏԱՍԽԱՆԵՆ՝ ՈՒԶՈ՞ՒՄ ԵՆ ՄԵԶ ՑԵՂԱՍՊԱՆԵԼ

    Հայտնի ճշմարտություն է, որ զինվորականները մշտապես պատրաստվում են նախորդ պատերազմին, իսկ մարտական գործողություններն սկսվելուն պես արագորեն կողմնորոշվում են և ըստ իրավիճակի՝ փորձում ողջամիտ լուծումներ գտնել։ Ի՞նչ է սովորեցրել 44-օրյա պատերազմն ու դրան հաջորդած և առայսօր շարունակվող սողացող սահմանային պատերազմը մեր գեներալիտետին, ի՞նչն է փոխվել մեր զինուժի հաշվարկներում և ծրագրերում։ Հայ-ադրբեջանական առաջնագծի անպաշտպան բնույթը հաշվի առնելով՝ կարելի՞ է պնդել, որ անգամ ամենաթեժ մարտերից հետո ո՛չ սխալների ուղղում է արվել, ո՛չ էլ մեղավորներն են պատասխանատվության ենթարկվել։

  • 2021-11-25 14:44
    анализ

    ՍՏԻ ԲԱՆԱՁԵՎԸ՝ «ՀԱՆՁՆԵՆՔ ՄԱՍԸ, ՈՐ ՉԿՈՐՑՆԵՆՔ ԱՄԲՈՂՋԸ»

    44-օրյա պատերազմի օրերին ստի պետական քարոզչությունը, փաստորեն, այս իշխանությունը ոչ միայն մարսել է, այլև Հայաստանի տարածքային նորանոր զիջումներն ու Արցախից վերջնական հրաժարումը փորձում է փաթեթավորել նույն տրամաբանության մեջ, այն է՝ զիջում ենք մասը, որ չկորցնենք ամբողջը։ Պատերազմի ընթացքում հանրության շարունակական մոլորեցումը հար և նման է վերջին ամիսներին խորհրդարանի ամբիոնից և իր ֆեյսբուքյան վերջին ասուլիսում Նիկոլ Փաշինյանի ստերին, որոնք որևէ քննադատության չեն դիմանում, բայց հանրության մի մասի կողմից ցավալիորեն դեռևս ընդունելություն են գտնում։

  • 2021-11-24 16:10
    анализ

    ՍՊԱՍՎՈՂ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ՄԵԽԱՆԻԿԱՆ

    44-օրյա պատերազմի ավարտից ավելի քան մեկ տարի անց այն դեռևս լուրջ և սթափ ռազմագիտական վերլուծության չի ենթարկվել, վերհանված չեն մեր պարտության և թշնամու հաղթանակի խորքային պատճառները։ Հայտնի է միայն, որ Ադրբեջանը ճակատային գիծը հաջողությամբ ճեղքել է ընդամենը մեկ՝ Արցախի հարավի մերձարաքսյան հովտային տեղամասով, արագորեն մխրճվել է թիկունք, աննշան հաջողություն է ունեցել նաև հյուսիս-արևելքում։ Ի հակադրություն դրա՝ լեռնային ռելիեֆում մարտական խնդիրը դրվել է դիվերսիոն-հետախուզական թեթևազեն խմբերի վրա։

  • 2021-11-23 15:20
    анализ

    ԹՈՒՐՔԸ՝ ԱՆՓՈՓՈԽ, ՄԵՆՔ՝ ԱՆՈՒՂՂԵԼԻ

    Վերջին մեկ տարում շատ զուգահեռներ են տարվել հայաստանյան ներկայիս բարոյալքված վիճակի և Հայաստանի առաջին Հանրապետության անկման փուլի, հատկապես՝ 1920-ի թուրք-հայկական երկրորդ պատերազմի միջև։ 1920-ի սեպտեմբերից նոյեմբեր՝ 44-օրյա պատերազմից ճիշտ մեկ դար առաջ, թուրք զորահրամանատար Քյազիմ Կարաբեքերի խուժանին դիմակայող մեր բանակը փաստացի կազմալուծված վիճակում էր։ Մի կողմից՝ թիկունքում հայ բոլշևիկներն իրենց բարոյալքող քարոզչությամբ, մյուս կողմից՝ մի քանի տարի առաջ վերապրած ցեղասպանությունը թուրքական կանոնավոր զորքին հաղթելու կամ անգամ դիմադրելու հնարավորություն չէին թողնում։

  • 2021-11-22 09:50
    анализ

    ՀԱՍԿԱՆԱԼ ՀԱՐԵՎԱՆՆԵՐԻ ԵՎ ԲԱՐԵԿԱՄՆԵՐԻ ՕՐԱԿԱՐԳԵՐԸ, ԹԵԼԱԴՐԵԼ ՍԵՓԱԿԱՆԸ

    Հայաստանի լարված սահմանային իրավիճակում Ռուսաստանի դանդաղկոտ վարքը հասկանալու համար պետք է թռուցիկ հայացք գցել այդ երկրում և նրա շուրջ կատարվող առանցքային փոխակերպումներին։ Լեհ-բելառուսական սահմանային ճգնաժամը, դոնբասյան հակամարտության սրացումը, աֆղանական հիմնահարցը և դրա սպառնալիքը Միջին Ասիայի կայունությանը, ռուս ընդդիմադիր Ալեքսեյ Նավալնու թունավորման պատճառով Մոսկվայի նկատմամբ կիրառված պատժամիջոցները և մի շարք այլ հիմնախնդիրներ օբյեկտիվորեն մեծ դժվարություն են ստեղծում Ռուսաստանի համար՝ նոր ճակատ բացելու Հարավային Կովկասում։

  • 2021-11-20 12:22
    анализ

    Ո՞Վ ԿԼՑՆԻ ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԱՆՎՏԱՆԳՈՒԹՅԱՆ ԵՐԱՇԽԱՎՈՐԻ ՍՈՒՐԲ ՏԵՂԸ

    Սյունիքի շուրջ իրադարձությունների զարգացումը հուշում է, որ մեր ռազմավարական դաշնակից Ռուսաստանն այլևս չի դիտարկում հարավկովկասյան տարածաշրջանը իբրև բացառապես սեփական շահերի դրսևորման գոտի։ Ավանադաբար Մոսկվան այստեղ ծավալում էր իր ազդեցությունը, տարածում այն, մինչդեռ հիմա ակնհայտորեն զիջում է։ Հարավային Կովկասը, որը պատմաաշխարհագրական հանգամանքների բերումով ռուսաստանյան քաղաքական և տնտեսական էքսպանսիոնիզմի և նեոկայսերականության հենասյուներից էր, հետպատերազմյան իրականության մեջ այլևս այդպիսին չէ: