Լեռնային Ղարաբաղում ռազմական գործողությունների սկսվելուց մի քանի օր անց Amnesty International-ը հայտարարել է, որ Ստեփանակերտ քաղաքի մոտակայքում հայտնաբերվել է իսրայելական կասետային ռումբ: Հայտարարության համաձայն, ռումբն ընկել է բնակելի թաղամասում այն բանից հետո, երբ, ըստ ամենայնի, այն արձակել են ադրբեջանական զորքերը, գրում է Haaretz-ը։

«Այն փաստը, որ Հայաստանը հայտնվել է ռազմական մեկուսացման մեջ, արդեն իսկ ագրեսիայի ձև է նրա դեմ»,- «Վզգլյադ» թերթին ասել է ռազմական փորձագետ Կոնստանտին Սիվկովը` մեկնաբանելով Պետդումայի պատգամավոր Կոնստանտին Զատուլինի հայտարարությունը` Հայաստանում ռուսական դեսանտային օպերիացիայի հնարավորության մասին:

Աբխազիայի քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցիչները հանդես են եկել կոչով՝ ղարաբաղյան հակամարտության գոտում շարունակվող ռազմական գործողությունների կապակցությամբ:

Հոկտեմբերի 16-ին Ֆրանսիայում մի ուսուցչի սպանեցին։ Սպանեցին թուրքերին ու արմատական իսլամիստներին բնորոշ եղանակով. գլխատեցին։ Հաջորդ օրը՝ հոկտեմբերի 17-ին, Թուրքիայի նախագահ Էրդողանը, ինչպես հաղորդել է Բրիտանական TheIndependent-ը, հայտարարեց, որ ողջ աշխարհում եվրոպացիները չեն կարողանա անվտանգ քայլել փողոցներով, եթե պահպանեն իրենց ներկայիս վերաբերմունքը Թուրքիայի նկատմամբ։ Հոկտեմբերի 18-ին Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը ուսուցչի դաժան սպանության կապակցությամբ հայտարարեց, որ իսլամիստներն իրենց երկրում չեն կարողանալու հանգիստ քնել՝ հավելելով. «Վախը կմտնի նրանց ճամբար»։ Հոկտեմբերի 19-ին Եվրամիության հինգ երկրներ արգելափակեցին Թուրքիայի դեմ Հունաստանի առաջարկած պատժամիջոցների սահմանումը։

Համաշխարհային մեգա-աստղ Պլասիդո Դոմինգոյի առաջարկով ադրբեջանցի օպերային երգիչ Յուսիֆ Էյվազովին հանել են «Մանոն Լեսկո» օպերայում դե Գրիեյի դերից: Օպերան պետք է բեմ դուրս գա հոկտեմբերի 21-ին:

«Փաստ» թերթը գրում է. «Արդեն 23-րդ օրն է՝ Արցախում ընթանում է թեժ պատերազմ, դաժան պատերազմ, որին ներգրավված են ոչ միայն Թուրքիան, այլև վերջինիս կողմից Ադրբեջան ուղարկված վարձկան ահաբեկիչները։

Երբ մենք ասում ենք, որ թուրք-ադրբեջանական ագրեսիան սպառնում է հայերին նոր ցեղասպանությամբ, շատերը, հատկապես Արևմուտքում, համարում են դա չափազանցություն։ Իբր՝ ի՞նչ ցեղասպանություն մեր ժամանակներում։ Այսօր աշխարհում տիրում է ժողովրդավարությունը, որի պարագայում նման բան անհնար է։ Իրո՞ք։ Իսկ ինչպե՞ս ժողովրդավարության տիրապետության օրոք տեղի ունեցավ «սումգայիթը»։ Ժողովրդավարությունը, մարդու իրավունքները, միջազգային իրավունքը, արդարությունը դատարկ խոսքեր են։ Մարդը զուրկ է որևէ իրավունքներից, եթե չունի ամուր բռունցքներ, զենք, այն կիրառելու հմտություն և ցանկացած անհրաժեշտ պահին դա անելու պատրաստականություն: Երբ հարևաններդ Թուրքիան ու Ադրբեջանն են, քեզ չեն պաշտպանի ո՛չ ժողովրդավարությունը, ո՛չ էլ «համաշխարհային հանրությունը»։ Ինքդ պետք է պաշտպանվես։ Իսկ ինչ վերաբերում է նրան, թե ժողովրդավարության օրոք ցեղասպանությունն անհնար է, ապա դա, իհարկե, առանձին ու հետաքրքիր խոսակցություն է։

«Թուրք խորհրդականների կողմից հրահրվող ադրբեջանական զորքերի՝ Լեռնային Ղարաբաղում ռազմական գործողությունների ընթացքում հնարավորինս քաղաքներ և գյուղեր գրավելու մասին Անկարային և Բաքվին զեկուցելու ձգտումը ձախողում էր Զանգելանի ուղղությամբ հարձակվող կողմի համար, որտեղ, ինչպես ավելի վաղ հայտարարել էր Ալիևը, հանդիսավոր կերպով բարձրացվել է Ադրբեջանի դրոշը»: Այս մասին իր Telegram-ալիքում գրում է Ռուսաստանի ռազմական թղթակից Յուրի Կոտենոկը:

«Ազատագրված» Հադրութից, Մարտունիից և Ջեբրայիլից ադրբեջանցի զինվորների նկարահանած տեսանյութերը դիտելիս պարզվեց, որ հայերն արաբական ծածկագիր են օգտագործում, և Մարտունիում, պարզվում է, գործում է Սիրիայի ազգային բանկ, իսկ դատելով արաբական գրությունից՝ բաժանմունքը, չգիտես ինչու, Հալեպում է: Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է բլոգեր, լրագրող Ալեքսանդր Լապշինը: