ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆՆ ԱՐՎԱԾ Է, ՄՆԱՑԵԼ Է ՔՎԵԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆԸ
Քարոզարշավի վերջին օրը. բոլոր էմոցիաները պարպված են, բոլոր խելոք և անխելք մտքերը՝ ասված։ Նույնիսկ ընտրությունը, մեծ հաշվով, արդեն կատարված է։ Մնացել է քվեարկությունը։
Շատ պարզ ընտրություն
Մենք ունենք խնդիր՝ մեր պետության կյանքում ու մեր բոլորիս կյանքում բացելու նոր էջ։
Պետությունները նոր էջ են բացել անգամ Բեռլինի անկումից, Հիրոսիմայի ռմբակոծությունից, Բուխենվալդից և այլ սարսափելի իրավիճակներից հետո։ Ողբերգության էջում մնալը նոր ողբերգության անոնս է։
Նոր էջ բացելու իրական հնարավորություններից մեկը ընտրությունների միջոցով իշխանության փոփոխությունն է։
Հակաբնական է՝ պարտությունից ու աղետից հետո չձգտել նոր էջի։
Ինչո՞ւ է պետք նոր էջը.
1. Պետք է լինի իշխանություն՝ առանց պարտության բեռի
2. Պետությունը և ազգը պետք է ունենան պոզիտիվ օրակարգ
Մենք չպետք է մնանք որպես պարտված պետություն։ Չպետք է ինքնաընկալվենք որպես կոտրված ազգ։
Պարտության սիմվոլի վերարտադրումը լինելու է ընտրություն ոչնչի մասին։ Մենք ընդամենը կորցնելու ենք շատ կարևոր ժամանակ ու նոր էջի հնարավորություն ստանալու ենք քիչ ավելի ուշ՝ ավելի վատ իրականության պայմաններում։
Միայն առանց պարտության բեռի իշխանությունը կարող է արժանապատիվ բանակցություններ վարել և հարաբերություններ ձևավորել արտաքին աշխարհի հետ։
Պարտված պետությունից պարտված ժողովուրդ անցումը կլինի այն անդառնալի կետը, որից հետո պետության կազմաքանդումն ուղղակի տեխնիկայի հարց է։ Մենք դրան մոտ ենք, և դա ամեն գնով պետք է թույլ չտալ։ Բայց սա հնարավոր է միայն նոր էջի դեպքում։
Եվ վերջապես՝ հայ ժողովրդի ու Հայաստանի համար պետք է նոր, պոզիտիվ օրակարգ։ Պարտության դեմքով դա հնարավոր չէ անել։
Համահայկական նոր օրակարգը նոր էջի կարևոր բաղադրիչներից է։ Բայց կա Հայաստանի՝ որպես պետության, նոր օրակարգի և Հայաստանում ապրող ժողովրդի նոր օրակարգի խնդիր։
Ես հեռու եմ այն մտքից, որ հունիսին հնարավոր իշխանափոխությունը անմիջապես սկիզբ կդնի պետության խորը մոդեռնիզացիայի։ Բայց ես վստահ եմ, որ հիմքը կդնի նոր էջի, ինչն էլ լավ պոտենցիալ կապահովի առաջիկայում պետության և հանրային հարաբերությունների լուրջ արդիականացման համար՝ նոր թիմերով ու դեմքերով։ Նոր էջը պետք է ունենա նոր քաղաքական և պետական բանաձևեր և սկիզբ դնի նոր վերնախավի ձևավորմանը, որը կունենա նոր աշխարհայացք ու նոր արժեքներ։
Մեզ հիմա ժամանակ է պետք։ Նոր էջը դրա միակ հնարավորությունն է։ Մեզ կրթվել ու զարգանալ է պետք, մեզ ֆեոդալիզմը հաղթահարել ու առողջանալ է պետք, մեզ 21-րդ դար մտնել է պետք։
Հայաստանի վերելքի նախապայմանն է՝ կրթել և կրթվել։ Պետք է կրթել մեր հասարակությանը, պետք է կրթել էլիտաներին, պետք է կրթել անկիրթներին և կրթվածներին։
Արեցինք՝ կկարողանանք պետություն ունենալ, չարեցինք՝ ուրիշին չպետք է մեղադրենք։
Այս ամենը հնարավոր է միայն երկրում խորքային մոդեռնիզացիա սկսելով։ Նոր էջի հաստատումից հետո։
Նիկոլն իր անձով մեզ զրկում է այդ պարզ բանից՝ ունենալ նոր էջ մեր պետության կյանքում։ Հունիսի 20-ին կա հնարավորություն՝ գնալ ընտրության և քվեարկել հանուն պետության և յուրաքանչյուրիս կյանքի նոր էջի համար։
Վահե Հովհաննիսյան, Այլընտրանքային նախագծեր խումբ
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
2025-07-18 05:31
В нижнюю палату (Dáil Éireann) двухпалатного парламента Ирландии внесена межпартийная резолюция о признании Геноцида армян, сообщает Европейская армянская федерация за справедливость и демократию (EAFJD).
-
2025-07-17 17:38
Армянская Церковь и ее верующие адепты должны сохранить автономию церкви так же, как Серж Саргсян сохранял армянскую идентичность Арцаха и жизненные интересы Армении, написал на своей странице в ФБ член Исполнительного органа РПА Артак Закарян. Публикацию полностью приводим ниже.
-
2025-07-17 17:00
«Ты, Никол, не можешь изменить двух вещей: ты впечатаешься в память армянского народа как исключительный предатель, и вывести тебя из игры поспешат твои же собственные хозяева, когда ты станешь бесполезным и просроченным инструментом», - написал на своей странице в Фейсбук бывший депутат Национального собрания Самвел Фарманян. Публикацию полностью приводим ниже.
-
2025-07-17 10:11
Отношения между Турцией и Азербайджаном основываются не только на стратегических интересах, но и на глубокой историко-культурной и этнической близости. Девиз "Одна нация - два государства" (Bir millet - iki devlet), часто повторяемый лидерами обеих стран, отражает эту особую связь. Однако действителен ли он? Или это просто фикция? Для ответа на этот вопрос рассмотрим историческую хронологию. В начале XX века Османская империя продолжала волноваться ситуацией в Закавказье. В 1918 году, в период краткосрочной независимости Азербайджанской Демократической Республики (АДР), турецкие войска под командованием Нури-паши Киллигиля (да, да, того самого сводного братца небезызвестного Энвера паши) вошли в Баку. Хотя АДР просуществовала всего до апреля 1920 года, этот эпизод стал первым значительным моментом военного и политического сотрудничества между турками и азербайджанцами (кавказскими татарами). С установлением советской власти связи были прерваны, но после распада СССР начался новый виток сближения, так как у последователей Османской империи сохранились империалистские настроения в плане восстановления своей мощи в регионе.