2024-02-23 10:52
Соб.инф.
Հայկ ԴԵՄՈՅԱՆ․ Ի՞ՆՉ ԱՐԵՑ ՖՐԱՆՍԻԱՆ
Ֆրանսիան հերթական անգամ կերտեց մի պատմություն, որով էլ ավելի հարստացրեց ու գունագեղ դարձրեց ֆրանսիական ազգի ու պետականության հիշողությունն ու ինքնությունը: Ֆրանսիան, Պանթեոնում Մանուշյանների վերաթաղման արարողության միջոցով, ավելի ու ավելի շեշտեց հայրենիքի գաղափարի կարևորությունը և այդ հայրենիքի համար իրենց կյանքը զոհաբերածների հիշատակը ոգեկոչելու իմաստն ու պարտականությունը: Ֆրանսիան կարևորեց հայրենիքի գաղափարը, վերաթարմացրեց ու վերաիմաստավորեց այն: Այդպես են անում պետականության ավանդույթ ստեղծած ու կայացրած ազգերը…
Ֆրանսիան այս խորհրդանշական վերահուղարկավորման արարողությամբ հստակ ուղերձ հղեց առ ի Հայաստան, որ պատրաստ է ընդունել Հայաստանին և համարել այն «իրենը»: Չափազանցված, միգուցե անիրատեսական եզրահանգում, որի շուրջ չարժի շատ ոգևորվել:
Միգուցե…
Ֆրանսիան մեծարեց ֆաշիզմի դեմ պայքարում իրենց կյանքը զոհաբերած հայորդիներին: Իսկ Արցախում ռուսական զինուժի քթի տակ ադրբեջանցիները պահածոյի տուփ էին դնում Հայրենական պատերազմում զոհվածների հուշարձանի վրա ու նշանառու կրակ էին բացում: Նույն այդ ռուս զինվորների քթի տակ պղծվեցին ու ոչնչացվեցին ծովակալ Իսակովի ու շուշեցի հերոս օդաչու Նելսոն Ստեփանյանի կիսանդրիները: Այո, այդ նույն Նելսոնի, ով պաշտպանում էր բլոկադայի ենթարկված Լենինգրադի երկինքն ու զոհվեց հանուն Լենինգրադում շրջափակվածների կյանքը փրկելու, երբեք չկարծելով, որ իր հայրենի քաղաքն ու հայրենակիցները կենթարկվեն բլոկադայի ու էթնիկ զտման միգուցե Լենինգրադում շրջափակվածներից սերված ժառանգների մասնակցությամբ:
Երեկ Ֆրանսիան սահմանազատեց քաղաքակրթությունն ու բարոյականությունը, մարդակերությունից ու անբարոյականությունից:
Պանթեոնում տեղի ունեցած խորհրդավոր ու խիստ խորհրդանշական արարողության միակ խեղումն ու շեղումը ՀՀ վարչապետի ներկայությունն էր: Անձ, որի համար խորթ է «Հայրենիք» հասկացողությունը, ում համար հազարավոր զինվորների կյանքը առ ոչինչ են կորսված ժամացույցի ու օծանելիքի դիմաց: Ում համար հայրենի քաղաքները դժգույն են, իսկ սարերը անպետք ու ձյունապատ, ով իր թիմով հանդերձ շատ լավ է զգում համակարգային կոռուպցիայի միջավայրում կառավարելով ու հենց այդ համակարգի թալիսմանը դառնալով: Վարչապետ, ում համար պետական խորհրդանշանները, Սահմանադրությունը, Անկախության հռչակագիրը, ազգայինն ու ազգային հիշողությունը լոկ թիրախ են, ապաշնորհ ծանակումների ու վարկաբեկումների համար…
Այդ ներկայությունը շատ լուրջ ու անհամատեղելի դիսոնանս էր…
Հայկ ԴԵՄՈՅԱՆ, ֆեյսբուքյան էջ
ПОСЛЕДНИЕ ОТ АВТОРА
-
New2025-07-18 05:31В нижнюю палату (Dáil Éireann) двухпалатного парламента Ирландии внесена межпартийная резолюция о признании Геноцида армян, сообщает Европейская армянская федерация за справедливость и демократию (EAFJD).
-
2025-07-17 17:38Армянская Церковь и ее верующие адепты должны сохранить автономию церкви так же, как Серж Саргсян сохранял армянскую идентичность Арцаха и жизненные интересы Армении, написал на своей странице в ФБ член Исполнительного органа РПА Артак Закарян. Публикацию полностью приводим ниже.
-
2025-07-17 17:00«Ты, Никол, не можешь изменить двух вещей: ты впечатаешься в память армянского народа как исключительный предатель, и вывести тебя из игры поспешат твои же собственные хозяева, когда ты станешь бесполезным и просроченным инструментом», - написал на своей странице в Фейсбук бывший депутат Национального собрания Самвел Фарманян. Публикацию полностью приводим ниже.
-
2025-07-17 10:11Отношения между Турцией и Азербайджаном основываются не только на стратегических интересах, но и на глубокой историко-культурной и этнической близости. Девиз "Одна нация - два государства" (Bir millet - iki devlet), часто повторяемый лидерами обеих стран, отражает эту особую связь. Однако действителен ли он? Или это просто фикция? Для ответа на этот вопрос рассмотрим историческую хронологию. В начале XX века Османская империя продолжала волноваться ситуацией в Закавказье. В 1918 году, в период краткосрочной независимости Азербайджанской Демократической Республики (АДР), турецкие войска под командованием Нури-паши Киллигиля (да, да, того самого сводного братца небезызвестного Энвера паши) вошли в Баку. Хотя АДР просуществовала всего до апреля 1920 года, этот эпизод стал первым значительным моментом военного и политического сотрудничества между турками и азербайджанцами (кавказскими татарами). С установлением советской власти связи были прерваны, но после распада СССР начался новый виток сближения, так как у последователей Османской империи сохранились империалистские настроения в плане восстановления своей мощи в регионе.