ՌՈՒՍԱԿԱՆ ԼՐԱՏՎԱՄԻՋՈՑՆԵՐԸ. ՓԱՇԻՆՅԱՆԸ ՊԱՅԹԵԼ Է 10 ՏՈԿՈՍՈՎ
Ռուսական լրատվամիջոցները չեն անտեսել Հայաստանում տեղի ունեցած վերջին իրադարձությունները: Ներկայացնում ենք մի շարք լրատվամիջոցների հրապարակումների ամփոփումը Երևանում իրավիճակի վերաբերյալ:
«Նիկոլ Փաշինյանը պայթել է 10 տոկոսով», այսպես է վերնագրել իր հոդվածը «Կոմերսանտը»:
«Ադրբեջանի դեմ պատերազմում պարտությունից անմիջապես հետո Հայաստանում սկսված քաղաքական ճգնաժամը հինգշաբթի հասավ բարձրակետին: Այն բանից հետո, երբ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը քննդատելու համար հեռացրեց Գլխավոր շտաբի պետի տեղակալին, տասնյակ բարձրաստիճան զինվորականներ՝ Գլխավոր շտաբի պետի գլխավորությամբ պահանջեցին նրա հրաժարականը: Վարչապետը հեռացրեց Գլխավոր շտաբի պետին՝ հայտարարելով, որ երկրում ձեռնարկվել է ռազմական հեղաշրջման փորձ, և որ իր հրաժարականի մասին որոշում կարող է ընդունել միայն հայ ժողովուրդը: Երևանի կենտրոնում երկու հանրահավաք էր անցկացվում՝ վարչապետի հակառակորդների և կողմնակիցների, ընդ որում՝ ընդդիմությունն իր ցույցն անժամկետ է հայտարարել: Ճգնաժամի կարգավորմանը միացավ Ռուսաստանը՝ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը, ԱԳՆ ղեկավար Սերգեյ Լավրովը և պաշտպանության նախարար Սերգեյ Շոյգուն հեռախոսազրույցներ ունեցան Երևանում իրենց գործընկերների հետ», նշում է պարբերականը:
«Ռազմական հեղաշրջման փորձը, որից հետո վարչապետը փողոց հրավիրեց իր կողմնակիցներին, ցույց տվեց, որ Նիկոլ Փաշինյանի հակառակորդների պահուստում չկա նոկաուտի ենթարկող հարված, որը կարող է ապահովել նրա արագ հեռացումը,- «Կոմերսանտի» հետ զրույցում ամփոփել է Սերգեյ Մարկեդոնովը: - 2018 թվականի հեղափոխությունից հետո իր կողմնակիցների զգալի մասին կորցրած Փաշինյանն, այնուամենայնիվ, ունի հանրության այնքան էլ ոչ փոքրաթիվ խմբերի աջակցությունը: Ավելին՝ վերջին հարցումներով նա շարունակում է մնալ ամենահանրաճանաչ քաղաքական գործիչը մյուսների՝ դեռևս ավելի ոչ հանրաճանաչ դեմքերի ֆոնին»:
Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի հարցը սոսկ ժամանակի հարց է: Բանը միայն այն է, թե վարչապետին որքան ժամանակ է մնացել երկիրը կառավարելու համար, հայտարարել է ՌԳԱ Համաշխարհային տնտեսության և միջազգային հարաբերությունների ազգային հետազոտական ինստիտուտի ղեկավար, ակադեմիկոս Ալեքսեյ Արբատովը «ՌԻԱ Նովոստիի» տելեգրամ ալիքի հետ զրույցում: «Փաշինյանը սկզբնական շրջանում կհենվի ուժայինների վրա, սակայն կառավարության ղեկավարը բավարար թվով կողմնակիցներ չունի իշխանությունը պահելու համար»,- կարծում է նա:
«Փաշինյանը ի վիճակի չէ լուծել քաղաքական ճգնաժամը, իսկ այն ինքն իրեն չի ներծծվում: Օրենքի շրջանակներում կարգուկանոնի պահպանման և քաղաքական գործընթացը շարունակելու միակ ելքը Փաշինյանի կամավոր հրաժարականը, արտահերթ ընտրությունները և կառավարության ամբողջական վերաբեռնումն է:
Բայց այստեղ ամբողջ խնդիրը երաշխիքներն են: Ոչ ոք չի կարող երաշխավորել Փաշինյանին, որ այս դեպքում նա դատարանի առջև չի կանգնի որպես պետական դավաճան: Եվ դա դեռ 2018-ի իրադարձությունների ֆոնին և 2008-ին Սերժ Սարգսյանի ընտրություններից հետո զանգվածային բողոքների ճնշման համար Ռոբերտ Քոչարյանին նստեցնելու նրա փորձերի ֆոնին:
Ո՛չ Վաշինգտոնը, ո՛չ Բրյուսելը, ո՛չ Մոսկվան չեն կարող երաշխիքներ տալ Փաշինյանի համար, իսկ ամբոխը փողոցում, որը դեռ երեկ նրան երկինք էր բարձրացնում, այժմ պարզապես ատում է նրան: Sic transit gloria mundi («այդպես է անցնում աշխարհիկ փառքը»), և Փաշինյանն այլևս լավ քայլեր չունի այս խաղում»,- գրում է The Moscow Post-ը:
«Հայաստանում քաղաքական ճգնաժամը նոր շրջադարձ է ստացել. դիմակայության մեջ է ներքաշվել Գլխավոր շտաբի ավագ սպայական կազմը: Չնայած թվացյալ ինքնաբուխությանը` Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը լավ հասկանում է, թե ինչ է նա գնում. սրացման հերթական ցիկլը պետք է թաքցնի երկրի կառավարման թերությունները և թաքցնի այն փաստը, որ բնակչությանը շուտով կհարվախժծի տնտեսական ճգնաժամը»,- գրում է «ՌԻԱ ՖԱՆ»-ը: «Քիչ հավանական է, որ ամբողջ հայկական գեներալիտետը մաքրվի: Ամենայն հավանականությամբ, Օնիկ Գասպարյանն անձնական պատասխանատվություն կստանձնի և կա՛մ կպայմանավորվի վարչապետի հետ, կա՛մ միայնակ կհեռանա: Սակայն քանի դեռ այս հարցը չի լուծվել, հարցականի տակ կմնան ինչպես հայկական պետության սահմանների անվտանգությունը, այնպես էլ Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ ստեղծված իրավիճակը:
Կարելի է փաստել նաև, որ Փաշինյանը շարունակում է բավականին վստահորեն պահել փողոցը` ինչի շնորհիվ ընդդիմության բողոքը կրկին չհաջողեց: Վարչապետը բավականին արագ գիտակցեց այս փաստը, ինչով բացատրում է արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններից նույնքան արագ հրաժարումը»:
