«ԳԱ»-ի բազմամյա տնտեսական մեկնաբանն է։ Զբաղեցրել է նաև «Բազիս» (2004-2009թթ.) և «Ռեվյու» (2011թ.) տնտեսագիտական ամսագրերի գլխավոր խմբագրի պաշտոնները։ Մասնագիտական որակավորումը բարձրացնելու նպատակով Ստամբուլում (Թուրքիա) մասնակցել է «Չարաշահումները տնտեսական բարեփոխումների ընթացքում և ֆոնդային շուկայում» գործնական սեմինարին, իսկ 2002 թվականի փետրվար-մարտին International Center for Journalists-ի (ԱՄՆ) հրավերով մասնակցել է կրթական ծրագրի՝ ԶԼՄ-ների ժուռնալիստիկայի և մենեջմենտի ասպարեզում, Հարավային Կովկասի երկրների խմբագիրների համար։
ՄԱՍՆԱԳԻՏԱԿԱՆ ՊԱՐԳԵՎՆԵՐԸ. ՀՀ Կենտրոնական բանկի առաջին մրցանակ «Տնտեսագիտական թեմայով 2001 թվականի լավագույն նյութի համար», «Կոնվերս-Բանկի» առաջին մրցանակ «Ֆինանսատնտեսական թեմայով 2002 թվականի լավագույն նյութի համար», ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի և Եվրասիա-Մեդիայի առաջին մրցանակ «Տեղեկատվական հաղորդակցական տեխնոլոգիաների ոլորտի մասին լավագույն հոդվածի համար» (Մոսկվա, 2005 թվական)։ Հայաստանի Բանկերի միության առաջին մրցանակ «Հայաստանի ֆինանսաբանկային համակարգի 2012 թվականի խնդիրները մասնագիտական բարձր մակարդակով լուսաբանելու համար»։ Զարգացման Եվրասիական բանկի կողմից հայտարարված «Եվրասիական ինտեգրում և զարգացում. XXI դար» ԶԼՄ-ների Երկրորդ միջազգային ստեղծագործական մրցույթի հաղթող (Մոսկվա, 2016թ.), Եվրասիական ժողովուրդների ասամբլեայի «Հանուն Եվրասիական հումանիտար ինտեգրացիայի խորացման» հատուկ անվանակարգի հաղթող (2018թ.)։
«Դու ինչ է, մտադիր ես մեկնել Բեյրո՞ւթ». Հոլիվուդյան այս հանրահայտ հումորային կաղապարը, որպես կանոն, ուղղված էր բազմազան հանդերձավորմամբ գերբեռնված, իսկ երբեմն էլ նաև զինված ամերիկացիներին, որոնք ընդամենը պատրաստվում էին որսի գնալ, մեկնել քաղաքից դուրս կամ մանր քրեական հաշվեպարզումի։
Ընթացիկ տարվա հուլիսի 2-ին Հայաստանի կառավարության նիստում հավանություն է տվել «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Ղազախստանի Հանրապետության կառավարության միջև Հայաստանի Հանրապետություն նավթամթերքի մատակարարումների բնագավառում առևտրատնտեսական համագործակցության մասին» համաձայնագիր կնքելու առաջարկին, որի մասին խոսակցություններն ընթանում էին արդեն շատ վաղուց:
Մեր նախորդ համանման մակրոտնտեսական դիտազննումը (ընթացիկ տարվա 4 ամիսների վերաբերյալ) վերնագրված էր «Ապրիլի գարշահոտ «հատապտուղները»: Հայկական տնտեսությունը «նստեց տանը» և հայտնվեց մինուսի մեջ»։ Մայիս ամսվա թարմ վիճակագրությունն ապացուցում է այդ նյութի ենթավերնագրում հնչեցված միտքը…
Դեռևս ս.թ. ապրիլի 22-ին ՄԱԿ-ի Պարենի համաշխարհային ծրագրի գործադիր տնօրեն Դեվիդ Բիզլին հայտարարեց, որ մի քանի ամիս անց Երկրի բնակչությունը կարող է բախվել «աստվածաշնչյան մասշտաբի սովի»։ Նրա կարծիքով, սովի պատճառ կդառնա կորոնավիրուսը։
Փաշինյանը Հայաստանի համար համակարգային, ռազմավարական նշանակություն ունեցող կապիտալ ենթակառուցվածքային նախագծերի իրականացումն ամեն կերպ արգելակելու մեծ վարպետ է։
Ինչպեսև Ամուլսարի պարագայում, ներկայիս իշխանության ներկայացուցիչներից շատերը ժամանակին ակտիվորեն բողոքում էին կուտակային կենսաթոշակային համակարգի պարտադիր բաղադրիչի դեմ։ Բայց ժամանակները փոխվել են, ակտիվիստները փողոցներից տեղափոխվել են հարմարավետ աշխատասենյակներ, և մեր կյանքի առանցքային խնդիրների նկատմամբ նրանց հայացքներում զարմանալի փոփոխություններ են տեղի ունեցել…
Ցուրտ եղանակի մոտենալը, որը էներգետիկների լեզվով կոչվում է «աշնանային-ձմեռային պիկ կամ մաքսիմում», արդիականացնում է գազի գների թեման։ Հիշեցնենք, որ ռուսական «Գազպրոմը» այս տարվա հունվարի 1-ից, անտեսելով «թավշե հեղափոխությանն» աջակցելու անհրաժեշտությունը, սահմանի վրա բարձրացրեց գազի գները Հայաստանի համար 150 դոլարից մինչև 165-ի՝ հազար խորանարդ մետրի համար, դրանով իսկ պերճախոս քաղաքական ազդանշան-նախազգուշացում ուղարկելով Երևանին և ցուցադրելով իր վերաբերմունքը նոր իշխանությունների նկատմամբ։ Եվ սակայն վարչապետ Փաշինյանը հայտարարեց այն մասին, որ երկրում ներքին սակագները մնում են նախկին մակարդակի վրա, գնի տարբերության փոխհատուցումը թողնելով բուն «Գազպրոմ Արմենիա» ընկերության վրա՝ ներքին օպտիմալացման հաշվին։ Սակայն այդ իրավիճակը երկար չի պահպանվի…
«Ժողովրդական վարչապետ» Փաշինյանի այն հայտարարությունից հետո, թե «հրաժարվելով շահագործել Ամուլսարի ոսկու հանքավայրը, մենք կվնասենք մեր հեղինակությանը, ինչպես նաև երկրի ողջ տնտեսական անվտանգությանը», նրա թիմի բազմաթիվ անդամների դիմակները, որոնք մինչ այդ ջանում էին օբյեկտիվ թվալ, վերջնականապես պատռվեցին, և պաշտոնյաները՝ պատգամավորների հետ մեկտեղ, հատուկենտ բացառությամբ, նետվեցին ողջ ուժով ձայնակցելու վարչապետին…
Իսկ ձեզ տարօրինակ չի՞ թվում, որ իր վարչապետության հենց սկզբից «ցեխը թաթախելով» լեռնարդյունաբերությունը և հրապարակավ հրաժարում հայտարարելով ընդերքի հետագա թալանից, շեշտելով վերամշակման արդյունաբերության հաշվին զարգանալու անհրաժեշտությունը, Նիկոլ Փաշինյանն այսօր անձամբ շրջում է տնետուն և փորձում համոզել Ջերմուկի բնակիչներին Ամուլսարի ոսկու հանքի շահագործման անհրաժեշտության մեջ։ Թե՞ ձեզ, հարգելի ընթերցող, ինչպեսև ըստ էության ինձ, արդեն ոչ մի բան տարօրինակ չի թվում «ժողովրդական վարչապետի» հակասական խոսքերի և արարքների մեջ։ Հարկավ…
Վարչապետ Փաշինյանը Ստեփանակերտում շարադրեց Հայաստան-2050-ի իր տեսլականը, ինչի կապակցությամբ մտաբերեցի մեկ այլ համանման ծրագիր՝ «Հայաստան 2020»-ը, որը մեկնարկեց 2000-ականների ամենասկզբին։ Այդ ծրագրի շրջանակներում ողջ աշխարհի հազարավոր հայեր իրենց իղձերն էին արտահայտում այն առնչությամբ, թե ինչպիսին կցանկանան տեսնել մեր երկիրը 20 տարի անց, այսինքն ներկայումս։ Մինչդեռ ռազմավարական փաստաթուղթը, որի վրա այսօր աշխատում է Հայաստանի կառավարությունը, ընդարձակում է ժամանակային հորիզոնը մինչև 30 տարվա։ Ներկայումս ապրող բոլորին մաղթում եմ քաջառողջություն…