«ԳԱ»-ի քաղաքական մեկնաբանն է 2002 թվականից։
Կրթությամբ պատմագետ է, աշխատել է «Ռեգնում», «Նոյան տապան» գործակալություններում, «Երկիր» թերթի գլխավոր խմբագիր։
Թեմատիկան. հոդվածներ ներքին և արտաքին քաղաքականության մասին, վերլուծություն, հրապարակախոսություն, ակնարկներ, պատմվածքներ։ Մամուլում ռուս-հայկական հարաբերությունների լուսաբանման համար 2004 թվականին գրանցվել է «Ռուսկի միր» մրցանակաբաշխության հաղթողների ցանկում։
Մարտական գործողությունների ավարտից մոտ երկու տարի անց Նիկոլ Փաշինյանի և Արգիշտի Քյարամյանի Քննչական կոմիտեն որոշել է, որ Շուշին հանձնելու մեղքն ընկած է Միքայել Արզումանյանի վրա։ «Ղարաբաղի Միշան», որը վաշտի հրամանատար է եղել դեռևս Առաջին ազատամարտում, 44-օրյա պատերազմի ժամանակ նշանակվեց Արցախի Պաշտպանության բանակի հրամանատար՝ հոկտեմբերի 27-ին Ջալալ Հարությունյանի վիրավորվելուց հետո, ռազմական գործողությունների փաստացի ավարտից 12 օր առաջ։
Սեպտեմբերի 2-ին ընդդիմությունը մեծ հանրահավաք է ծրագրում։ Մեկնարկ կտրվի Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով բողոքի նոր ալիքին։ Հանրահավաքը նվիրված է Արցախի Հանրապետության անկախության հռչակման օրվան։
Եվ այսպես, Բերձորը, Աղավնոն և Ներքին Սուսը հանձնվեցին։ Այս շաբաթ, ինչպես հայտարարում է Արցախի տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախարար Հայկ Խանումյանը, կհանձնվի նաև Լաչինով անցնող ճանապարհը։ Իսկ Նիկոլ Փաշինյանը լռում է։
Այսօր սգո օր է «Սուրմալու» առևտրի կենտրոնում տեղի ունեցած ողբերգության զոհերի հիշատակին։ Որոնողական-փրկարարական աշխատանքները դեռ շարունակվում են, թեև արդեն չորրորդ օրն է։ Նիկոլի ժամանակների ԱԻՆ. ուրիշ ի՞նչ կարելի էր սպասել։
Դե ինչ, հանձնում ենք Լաչինի միջանցքը. Բերձորը, Սուսը, Աղավնոն... Սոցցանցերում հնչում են հայ մտավորականության մեծ ողբն ու զայրալից հարցերը. «Այդ ինչպե՞ս։ Ինչո՞ւ այդպես։ Ի՞նչ պատահեց»։
Սեպտեմբերի 2-ին Ստեփանակերտում տեղի կունենան հանրապետության հռչակման 31-րդ տարեդարձին նվիրված միջոցառումներ: Եվ չնայած այդ օրվան դեռ մեկ ամսից ավելի ժամանակ կա, Արցախի խորհրդարանի նախագահ Արթուր Թովմասյանն արդեն ուղերձ է հղել Հայաստանի խորհրդարանականներին՝ հրավիրելով նրանց Արցախ, միաժամանակ նաև ողջունելով «Հայաստանի ԱԺ ընդդիմադիր խմբակցությունների՝ սեպտեմբերին խորհրդարան վերադառնալու և պատգամավորական աշխատանքը շարունակելու որոշումը»։
Մինչ Երևանը Անկարայի հետ երկխոսություն է վարում հարաբերություններն «առանց նախապայմանների» կարգավորելու շուրջ, թուրքական կողմը չի դադարում Երևանին պարբերաբար հիշեցնել իր նախապայմանները: Նախ, TRT Haber հեռուստաալիքին տված հարցազրույցում ասում է թուրքական դիվանագիտության ղեկավար Մևլյութ Չավուշօղլուն, Երևանը պետք է հաշվի առնի Բաքվի դիրքորոշումը, այլապես ոչինչ չի ստացվի, քանի որ Անկարան հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը համակարգում է հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման հետ։ Մասնավորապես, ասում է Չավուշօղլուն, Հայաստանը պետք է «հստակ քայլեր» կատարի «Զանգեզուրի նախագծի» հարցում։
Եվ այսպես, կարելի է խորը շունչ քաշել ու թեթև սրտով արտաշնչել, կարելի է շարունակել գարեջուր խմել Կասկադում, ապրել, զվարճանալ և ոչ մի բանի մասին չմտածել: Տարածաշրջանային, ասենք՝ ընդ որում նաև համաշխարհային առաջատար երեք խաղացողները անվտանգության երաշխիքներ են տվել Հայաստանին ու Արցախին և ուղեփակոց դրել Հայաստանի ու Արցախի դեմ թուրք-ադրբեջանական ագրեսիայի նոր փուլի ծրագրերի առջև։
Ինչո՞ւ էր Հայաստան եկել ԱՄՆ ԿՀՎ տնօրեն Ուիլյամ Բըրնսը: Իհարկե, շատ բան պարուրված կմնա գաղտնիքի քողով, բայց այդ հարցի պատասխանի ակնարկը, ըստ երևույթին, պետք է փնտրել ոչ թե նրանում, թե ում հետ է այստեղ հանդիպել Բըրնսը, այլ հակառակը՝ ում հետ չի հանդիպել։
Եթե Թուրքիան իսկապես մտադիր է հարաբերություններ հաստատել Հայաստանի հետ, ապա ինչո՞ւ առ այսօր բաց չէ սահմանը և դիվանագիտական հարաբերություններ էլ հաստատված չեն: Չէ՞ որ Երևանը բազմիցս հայտարարել է, որ պատրաստ է անել դա անհապաղ...