«ԳԱ»-ի քաղաքական մեկնաբանն է 2002 թվականից։
Կրթությամբ պատմագետ է, աշխատել է «Ռեգնում», «Նոյան տապան» գործակալություններում, «Երկիր» թերթի գլխավոր խմբագիր։
Թեմատիկան. հոդվածներ ներքին և արտաքին քաղաքականության մասին, վերլուծություն, հրապարակախոսություն, ակնարկներ, պատմվածքներ։ Մամուլում ռուս-հայկական հարաբերությունների լուսաբանման համար 2004 թվականին գրանցվել է «Ռուսկի միր» մրցանակաբաշխության հաղթողների ցանկում։
Խորհրդարանում Նիկոլի վերջին հայտնությունները շատ բանի մասին են վկայում։ Մասնավորապես, թե Երևանից ստացվող ինչ դրական ազդանշանների մասին է խոսում Իլհամ Ալիևը՝ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև խաղաղության պայմանագիր կնքելու Բաքվի առաջարկի կապակցությամբ։
Լրահոսը լի է Բաքվի և Թեհրանի միջև շարունակվող դիմակայության մասին հաղորդագրություններով: Վերջինս հայտնել է, որ Ադրբեջանի պաշտպանական գերատեսչության ղեկավարությանը ծանուցում է ուղարկել այն մասին, որ փակում է իր օդային տարածքը դեպի Նախիջևան ռազմական մատակարարումներ իրականացնող ադրբեջանական ռազմաօդային ավիացիայի համար: Բաքվում քմծիծաղել են և պատասխանել հաղորդագրությամբ, որ ադրբեջանական «AZAL» ավիափոխադրողը վերականգնում է Բաքու-Նախիջևան չվերթները Հայաստանի օդային տարածքով:
Մեր թանկագին կապիտուլյանտը («կապիտուլյանտը» քաղաքական տերմին է, որը նշանակում է փորձագետների կողմից որպես փաստացի կապիտուլյացիա գնահատված փաստաթուղթ ստորագրած մարդ) Լիտվայի հայ համայնքի ներկայացուցիչների հետ հանդիպման ժամանակ կրկին խոսում էր այն մասին, թե մտադիր է խաղաղության դարաշրջան բացել տարածաշրջանում (!). մտքի մասշտաբայնությունը նրա ուժեղ կողմն է: Բայց, ասում էր մեր վարչապետը, դժվար գործ է դա, քանի որ ականները շատ են…
Իրանն այսօր սկսում է իր ցամաքային զորավարժությունները Ադրբեջանի սահմանների մոտ։ Թեման լայնորեն քննարկվում է, ինչը կապված է զորավարժությունների առնչությամբ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հայտնած մտահոգության հետ։ Anadolu-ին տված հարցազրույցում նա վրդովված հարց է տվել, թե ինչու, իբր, Իրանն այնտեղ զորավարժություններ չէր անցկացնում նախկինում, երբ այդ սահմանային տարածքները վերահսկում էին հայկական ստորաբաժանումները։
Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հայտարարել է, որ պատրաստ է հանդիպել Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հետ, եթե ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը կազմակերպի նման հանդիպում: Իբր՝ միշտ պատրաստ եմ կառուցողական քննարկումների, հայտարարել Է նա France-24 հեռուստաալիքին տված հարցազրույցում: Ի՞նչ կնշանակի սա։
Մեկ տարի է անցել Լեռնային Ղարաբաղում 44-օրյա պատերազմի սկսվելու օրից: Նիկոլ Փաշինյանի մեղքն անվիճելի է։ Առաջին հերթին՝ այն, որ նա իրավիճակը հասցրեց պատերազմի։ Դա դրսևորվեց առաջին հերթին բանակցային գործընթացի ընթացքում անհամարժեք քայլերով, որոնք հանգեցրին հայկական կողմի դիրքերի սասանմանն ու դաշնակիցների հետ կապերի թուլացմանը։ Երկրորդ. ո՛չ հայկական պետությունը, ո՛չ հայ հասարակությունը, ո՛չ էլ հայկական բանակը պատրաստ չէին պատերազմի։ Բոլորը զբաղված էին քաղաքական շոուներով, որոնք գրեթե ամեն օր ցուցադրում էր իշխող թիմը։ Հասարակական ընկալումներում երկրորդ պլան էին մղվել բանակում վարչապետի ձեռնարկած կադրային զտումները, 2016-ի ռազմական գործողություններից հետո ընդունված սպառազինության ծրագրի փոփոխությունը։
ԱՄՆ դեսպան Լին Թրեյսին Հայաստանի անկախության օրվա նախաշեմին հարցազրույց տվեց Առաջին ալիքին, որում, մասնավորապես, կրկին հայտարարեց, որ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի խնդիրը դեռ պետք է լուծվի: Այս հայտարարությունը ոգևորություն առաջացրեց որոշակի շրջանակներում, բայց... Կարծում ենք՝ շատ իզուր։ Եվ խնդիրը բնավ Լին Թրեյսին չէ։ Խնդիրը Փաշինյանն է։
30 տարի առաջ Հայաստանի ժողովուրդը հանրաքվեում քվեարկեց հանրապետության անկախության օգտին։ Սակայն իրավաբանորեն Հայաստանն անկախացավ միայն այն բանից հետո, երբ 1991-ի տարեվերջին Ելցինը, Կրավչուկը և Շուշկևիչը ստորագրեցին պայմանագիր, որը դադարեցրեց Խորհրդային Միություն անվանումով պետության գոյությունը։ Բայց, ինչն առավել կարևոր է. հասկանում ենք, որ մեր անկախ պետության կառուցումը փաստացի սկսվել է 1988-ին՝ Հայաստանի և Արցախի վերամիավորման շարժումով։
Փաշինյանին քոթակեցին հերթական անգամ։ Այս անգամ հրապարակային ճիպոտահարման եղանակով դաստիարակչական այդ հաճելի առաքելությունը հանձն առավ Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Էրդողանը։ Ուղևորվելով ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի նստաշրջան, որտեղ մտադիր է հանդես գալ ճառով, Էրդողանը պատմեց լրագրողներին, որ Փաշինյանը Վրաստանի վարչապետի միջոցով իրեն խնդրել է գաղտնի հանդիպման մասին: Էրդողանն ասաց, որ ինքը դեմ չէ հանդիպել և նույնիսկ բացել սահմանները, բայց դրա համար Հայաստանը պետք է որոշակի քայլեր կատարի, մասնավորապես՝ Ադրբեջանի համար միջանցք բացի դեպի Նախիջևան։ Իսկ այդ դեպքում՝ ինչո՞ւ լավություն չանել Փաշինյանին. հանդիպել և նույնիսկ դիվանագիտական հարաբերություններ հաստատել ...
Ամենազվարճալին այն է, երբ «Քաղաքացիական պայմանագրի» ներկայացուցիչներն ասում են, թե իբր՝ նրանք, ովքեր դեմ էին Փաշինյանին դեռևս 2018-ին և ասում էին, որ նրա իշխանությունը մարտահրավերներով է սպառնում Արցախին, այդ մարդիկ, իբր, գիտեին, որ Ղարաբաղն արդեն հանձնած է…