Մարինա ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

հոդվածներ 384

«ԳԱ» գլխավոր խմբագրի տեղակալ։

Ժուռնալիստիկայում է 1987 թվականից։ Մասնագիտական հետաքրքրությունները. Ղարաբաղյան հիմնախնդիր, Հայոց Ցեղասպանություն, հակամարտությունների կարգավորում և տարածաշրջանային քաղաքական խնդիրներ։ Աշխատել է հայկական և ռուսական մի շարք ԶԼՄ-ներում, կազմակերպություններում և գերատեսչություններում, եղել է Միջազգային ֆրանսիական ռադիոյի (RFI ) թղթակից։ 1995 թվականին առաջադրվել է ՀՀ ԱԺ պատգամավորության թեկնածու։ Ժուռնալիստական մի քանի մրցանակների դափնեկիր է, 2013 թվականին պարգևատրվել է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության «Վաչագան Բարեպաշտ» մեդալով։

1997 թվականից «Ընդդեմ իրավական կամայականության» ՀԿ-ի խորհրդի անդամ է։ 2009 թվականից ղեկավարում է «Սովորական ցեղասպանություն» նախագիծը, որն իրագործվում է ՀՀ նախագահի վարչակազմի Հասարակական կապերի և տեղեկատվության կենտրոնի կողմից և որի շրջանակներում ստեղծվում են փաստագրական ֆիլմեր, ինտերնետ-կայքեր և հրատարակվում են գրքեր, նվիրված ղարաբաղյան հակամարտության տարածաշրջանի 1988-1992թթ. իրադարձություններին։

Հետաքրքրությունները. գրականություն, կինո, ճանապարհորդություններ, թարգմանություններ։ Մոսկվայում հրատարակված դետեկտիվ վեպերի հեղինակ է։ Տիրապետում է հայերեն, ռուսերեն և անգլերեն լեզուներին։

Բոլոր հոդվածները

  • 2023-06-27 08:33
    354
    анализ

    ԻՆՉՈ՞Ւ ԲԱՔՈՒՆ ՀԱՆԵՑ ԼԱՉԻՆԻ ՄԻՋԱՆՑՔԻ ԲԵՏՈՆԵ ԱՐԳԵԼԱՊԱՏՆԵՇՆԵՐԸ

    Հունիսի 24-ին, 4 օր ձգված բանակցություններից հետո, ռուս խաղաղապահներին հաջողվեց Ստեփանակերտից Երևան տեղափոխել ծանր հիվանդ մեկամյա երեխային: 4 օր ՌԽԶ հրամանատարությունը Բաքվին համոզում էր թույլ տալ տեղափոխել փոքրիկին, որը ծայրահեղ ծանր վիճակում էր հայտնվել հենց այն պատճառով, որ հունիսի 15-ից Արցախը լիակատար շրջափակման մեջ է։ Այս դեպքը թերևս լավագույն պատասխանն է նրանց, ովքեր անվերջ բարբաջում են Արցախի ժողովրդի «իրավունքների և անվտանգության երաշխիքների» շուրջ Ադրբեջանի հետ «երկխոսության» մասին։ Նախևառաջ՝ պատասխանը Հայաստանի իշխանություններին. ի՞նչ երաշխիքների մասին կարելի է խոսել նրանց հետ, ովքեր համառորեն հրաժարվում էին հնարավորություն տալ փրկելու հիվանդ երեխային, թույլ չտալով տանել նրան բուժման:

  • 2023-06-23 09:28
    328
    анализ

    ՄՀԵՐ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ. ՄԱՐԴ, ԹԵ՞ ԲԻԶՆԵՍ ՆԱԽԱԳԻԾ

    Իշխանության անձնավորումը Հայաստանում բացարձակ բնույթ է կրում՝ գրեթե 100 տոկոսով կենտրոնանալով առաջին դեմքի վրա։ Ըստ այդմ, հենց Փաշինյանի վրա է արդարացիորեն դրվում պատասխանատվության առյուծի բաժինը վարվող քաղաքականության և դրա աղետալի արդյունքների, երկրի ծանրագույն վիճակի և պետության ու ժողովրդի գլխավերևում կախված մահացու սպառնալիքների համար։ Բայց Նիկոլը միայնակ երբեք չէր հաղթահարի իր վրա դրված հակահայկական առաքելությունը. նրան, բնականաբար, կատարողներ են պետք, ընդ որում՝ ոչ միայն շարքային, այլև մերձավոր շրջապատի անձինք։

  • 2023-06-20 19:06
    497
    анализ

    ԱՐՑԱԽԸ ՄԵԾ ԴԺԲԱԽՏՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ Է. ՄԻ՛ ԼՌԵՔ

    Այսօր արդեն վեցերորդ օրն է, ինչ Արցախի շրջափակումը դարձել է ամբողջական և կոշտ. սադրանք կազմակերպելով Հակարի կամրջի վրա և համարժեք պատասխան ստանալով հայկական զինված ուժերի կողմից, Բաքվում որոշել են արգելել Բերձորի միջանցքով նույնիսկ այն սահմանափակ փոխադրումները, որոնք գոնե ինչ-որ կերպ պահպանում էին կյանքը պաշարված հանրապետությունում: Վեցերորդ օրն է, ինչ Արցախից Հայաստան և հակառակ ուղղությամբ արգելվում է նույնիսկ ռուս խաղաղապահների և Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեի մեքենաների երթևեկությունը՝ մարդասիրական բեռներով և ծանր հիվանդներով…

  • 2023-06-16 20:03
    388
    анализ

    ԱՐԱՅԻԿ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԻ ՀՆԱՐԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆ ՈՒ ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆԸ. ԱՐՑԱԽԻ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՀԱՏՈ՞ՒՄ ԵՆ «ԿԱՐՄԻՐ ԳԾԵՐԸ»

    Ի՞նչ գիտենք մենք՝ Հայաստանում ապրողներս, Արցախում տեղի ունեցող ամենի մասին։ Գործնականում՝ ոչինչ, բացի պաշտոնական հաղորդագրություններից և սոցիալական ցանցերում արված գրառումներից, հիմնականում՝ բավական զգուշավոր, ինչը միանգամայն հասկանալի է այնտեղ ստեղծված իրավիճակի և ԱԱԾ-ի մշտական զգուշացումների պարագայում։ Եվ եթե մինչև վերջերս պաշտոնական հաղորդագրությունները վկայում էին Փաշինյանի և ընկերախմբի հակահայկական ծրագրերին դիմակայելու պատրաստակամության մեջ արցախցիների ոգու կորովի, տոկունության և միասնականության մասին, ապա վերջին օրերին արտահոսում են այլ բնույթի տեղեկություններ։

  • 2023-06-13 20:08
    324
    анализ

    ԱԼԻԵՎԻ ԵՎ ՓԱՇԻՆՅԱՆԻ «ՍԵՎ ՑՈՒՑԱԿԸ». Ի՞ՆՉ Է ԿԱՏԱՐՎՈՒՄ ԱՊՕՐԻՆԻ ԱՆՑԱԿԵՏՈՒՄ

    Նախորդ նյութում մենք գրել էինք, որ Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանը Նիկոլ Փաշինյանի պահանջով հրահանգել է թույլատրել ուղևորներով մեքենաների մուտքը Հայաստան Բերձորի միջանցքում Ադրբեջանի տեղադրած անցակետով։ Այսպիսով վտանգ կա, որ Արցախի իշխանություններն անցել են իրենց իսկ կողմից բազմիցս հայտարարված «կարմիր գծերը» և Երևանի ցուցումով սկսել են Ադրբեջանին «ինտեգրվելու» գործընթացը։

  • 2023-06-08 09:06
    307
    анализ

    ԻՆՉՈ՞Վ Է ՏԱՐԲԵՐՎՈՒՄ ՄԱՆԱՍՅԱՆԸ ԱԼԻԵՎԱՅԻՑ, ԿԱՄ Ո՞Վ Է ՀԻՇՈՒՄ ԱՌԵՎԱՆԳՎԱԾ ՀԱՅ ԶԻՆՎՈՐԱԿԱՆՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ

    Պաշտոնական լրահոսի վերջին հաղորդագրությունները. Փաշինյանը խոսել է Կլաարի, Միրզոյանը՝ Բլինքենի տեղակալի պաշտոնակատարի հետ։ Տեղեկատվությունն ասես պատճենաթղթով գրված լինի՝ գործնականում կրկնելով թեման. զրուցակիցները, իբր, քննարկել են «հարաբերությունների կարգավորումը, պայմանավորվածությունների կատարումը, սահմանազատումը, Արցախի ժողովրդի իրավունքներն ու անվտանգությունը»... Եվ հաղորդագրություններից ոչ մեկում վաղուց արդեն մի բառ անգամ չկա հայ ռազմագերիների վերադարձի մասին, այդ թվում՝ այն երկու պայմանագրային զինծառայողների, որոնք առևանգվել են մայիսի 26-ին Սյունիքում՝ դիրքեր սնունդ տանելիս։

  • 2023-05-27 08:13
    420
    анализ

    ԵՐԿՈՒՍՆ ԸՆԴԴԵՄ ՄԵԿԻ. Ո՞Վ ՏԱՊԱԼԵՑ ԱՐՑԱԽԻ ԿԱՐԳԱՎԻՃԱԿԸ ՍԱՌԵՑՆԵԼՈՒ ՄՈՍԿՎԱՅԻ ԱՌԱՋԱՐԿԸ

    ՔՊ-ական ոմն պատգամավոր՝ Արթուր Հովհաննիսյան անունով, երեկ բավական հետաքրքիր խոստովանություն արեց։ Նա հայտարարեց, որ «Ռուսաստանի Դաշնության կողմից եղել է առաջարկ` ԼՂ-ի հարցի լուծումը սերունդներին թողնելու վերաբերյալ, բայց դրանից հետո չի կարողացել իրականացնել իր պնդումը», հավելելով, թե մենք (այսինքն ՝ ՀՀ իշխանությունները) «հրապարակային համաձայնել ենք դրան, ընդ որում՝ տարբեր մակարդակներում»։ Իսկ ինչո՞ւ Ռուսաստանը «չի կարողացել իրականացնել իր պնդումը»։ Նիկոլի թիմակիցը ենթադրեց, թե պատճառը Ալիևի «ապակառուցողական վարքագիծն է», և վստահեցրեց, որ «եթե Ռուսաստանը կրկին դա առաջարկի, ապա Հայաստանը իր նախորդ առաջարկած կարծիքը չի փոխել այս մասով»։

  • 2023-05-20 08:34
    441
    анализ

    ՄԵՐ ՏՂԱՆԵՐԸ ԶՈՀՎԵԼ ԵՆ ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ. ՀԱՅԱՍՏԱՆ – ՀԱԿԱՀԱՅԱՍՏԱՆ ԴԻՄԱԿԱՅՈՒԹՅՈՒՆԸ ՄՏՆՈՒՄ Է ՎՃՌՈՐՈՇ ՓՈՒԼ

    Երբ 2020-ի դեկտեմբերին՝ 44-օրյա պատերազմի ավարտից անմիջապես հետո, սկսվում և թափ էր առնում Հայրենիքի փրկության շարժումը, շատերը տարակուսանքով հարցնում էին. ինչո՞ւ են լռում զոհված տղաների ծնողները։ Երբ 2022-ի գարնանը սկսվեց «Դիմադրություն» շարժումը, հնչում էր նույն այդ հարցը. ինչո՞ւ են այդքան պասիվ (հազվադեպ բացառությամբ) զոհվածների հարազատները, ինչո՞ւ դուրս չեն գալիս փողոց, չեն պաշտպանում այն, ինչի համար իրենց որդիները զոհել են սեփական կյանքը։ Մինչդեռ պատասխանն ընկած էր մակերեսին. չափազանց մեծ էր 18-20 տարեկան իրենց զավակներին կորցրած ծնողների վիշտը, և ոչ ոք իրավունք չուներ քաղաքական ու քաղաքացիական ակտիվություն պահանջել նրանցից այն ժամանակ։