Ռուբեն Մխիթարյանի «Երկրի անառակ կողմը» նոր ֆիլմում կա նույնիսկ այդ ամենին լավատեղյակ փորձագետների համար հիրավի ցնցող մի դրվագ. երբ Ալիևն ու Փաշինյանը Շուշիի մասին ասում են նույն արտահայտությունը. «96% ադրբեջանական բնակչության» մասին, ինչն իբր կանխորոշում է քաղաքի պատկանելությունը: Պատահական զուգադիպության մասին, բնականաբար, խոսք անգամ լինել չի կարող. դժվար է նույնիսկ տեսականորեն պատկերացնել, որ պատերազմող պետությունների ղեկավարները «տրամաբանական» նույն տեսանկյունից ու նույն կանխադրույթով դատողություններ անեն քաղաքի մասին՝ ակնհայտորեն հետամտելով նրա պատմական պատկանելությունը կոպիտ կերպով խեղաթյուրելու նույն մտադրությունը։

Երեկ ծավալուն հարցազրույցով հանդես եկավ ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը: Հարցազրույցի առաջին հատվածի հիմնական թեման Ղարաբաղյան հարցի կարգավորման բանակցային պրոցեսներն էին: ՀՀ երրորդ նախագահի խոսքով՝ ինքը երբեք «ոչմիթիզական» չի եղել, կողմ է եղել փոխզիջումային տարբերակին, ասաց, որ քննարկվել է շրջանների վերադարձի 5+2 բանաձևը, ըստ որի՝ 5 շրջանները վերադարձվում էին Ադրբեջանին, Քարվաճառն ու Քաշաթաղը մնում էին մեր վերահսկողության ներքո, իսկ Արցախը ստանում էր անկախ պետության կարգավիճակ:

ՀՀ երրորդ նախագահ, ՀՀԿ նախագահ Սերժ Սարգսյանը «Արմնյուզ» հեռուստաընկերությանը տված բացառիկ հարցազրույցում խոսել է օրախնդիր թեմաների՝ ԼՂ հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացի, արցախյան վերջին պատերազմում ՀՀ դիվանագիտական և ռազմաքաղաքական ձախողումների՝ կապիտուլյացիայի պատճառների և հետևանքների, ստեղծված իրավիճակից ելքի ու ապագային միտված ծրագրերի մասին:  

ՀՀ քաղաքացիները ցանկության դեպքում կարող են կամավոր հիմունքներով ծառայություն անցնել Արցախի Հանրապետության Պաշտպանության բանակում: Սա ասում է ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանը. դե, հենց նա, մեր լեգենդարը… Այսինքն հասկանալի է, որ Պաշտպանության բանակ զորակոչվելու մասին խոսք անգամ չկա։ Առավելագույնը, որ կարող է Երևանը, այն է, որ եթե ցանկացողներ լինեն, «իրավական ձևաչափը կգտնվի, որպեսզի անցնեն ծառայության»։ Դա, իհարկե, հերոսական ջանքեր կպահանջի, այդպիսի «իրավական ձևաչափ» գտնելը։ Եվ հավանաբար հենց այդ ջանքերը նկատի ունի պարոն Քոչարյանը, երբ ասում է, թե Հայաստանը «Արցախի անվտանգության երաշխավորն է»…

Հանուն Արցախի ազատագրման Հայրենիքի փրկության շարժման հանրահավաքը նշանակված էր ամսի 18-ին, հետո այն տեղափոխեցին փետրվարի 20-ին։ 1988 թվականի այդ օրը Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզի (ԼՂԻՄ) ներկայացուցչական մարմինը որոշում ընդունեց պատմական արդարությունը վերականգնելու մասին՝ հօգուտ «ԼՂԻՄ-ը Ադրբեջանական ԽՍՀ կազմից Հայկական ԽՍՀ կազմ տեղափոխելու հարցի դրական լուծման»: 2021 թվականի փետրվարի 20-ին կլրանա այդ որոշման 33-րդ տարեդարձը։ Այդ օրն ընդունված է համարել Ղարաբաղյան շարժման և ազգային-ազատագրական պայքարի սկիզբը։

Փետրվարի 11-ին խորհրդարանում տեղի ունեցավ մի զվարճալի դրվագ։ ԼՀ խմբակցության պատգամավորը հարցրեց ԱԺ փոխխոսնակ Ալեն Սիմոնյանին. «Դուք ազնի՞վ եք զրպարտության և վիրավորանքի դեմ պայքարի ձեր նպատակներում»։ Սիմոնյանը, որը հայտնի է որպես իշխանական թիմի գլխավոր ցինիկ, սկզբում շփոթվեց, հետո հակադարձեց. «Ես ընդհանրապես, միշտ ազնիվ եմ և կարող եմ ասել, որ շատ-շատերը, այդ թվում նաև հաճախ դուք, ինձ նույնիսկ հնարավորություն չեք տալիս ազնիվ չլինելու, եթե ես դա ցանկանամ»։ Հարցն ուղղած Անի Սամսոնյանը հայտարարեց, որ ուրախ է փոխխոսնակի վերածննդի համար:

Ասա՝ ով է թշնամիդ, կասեմ՝ ով ես դու Փետրվարի 7-ին Նիկոլը հանդիպեց «Իմ քայլը» խմբակցության հետ, հանդիպման արդյունքները հաստատեցին մեր այն կանխատեսումները, որ արտահերթ ընտրություններն արժանանալու են 2020 թվականի ապրիլի 5-ի հանրաքվեի ճակատագրին։

Սոցիալական ցանցերում մի շատ խելամիտ առաջարկ կա: Այն բանից հետո, երբ ձևավորվի նոր իշխանություն, իր առաջին հրամանագրով, իսկ գուցեև օրենքով, պետք է վերադարձնի բոլոր այն միջոցները, որոնք իշխող խմբակցությունն ու դրա ձևավորած կառավարությունը գողացել են բյուջեից՝ պարգևավճարների անվան տակ։ Քանզի ինչի՞ համար են տրվել այդ պարգևավճարները։ Լավ աշխատանքի՞։ Թե ինչպիսիք են այդ «լավ աշխատանքի» արդյունքները, ակներև է։

«Ռազմինֆո» մասնագիտացված կայքի համակարգող, տեղեկատվական անվտանգության փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանը, անրադառնալով երեկ ԱԺ-ում Տիգրան Ավինյանի հայտարարությանը, գրում է.