Կարապետյանի նշանակումից առաջ այլ հրաման էր գործում Սյունիքի և Գեղարքունիքի բռնազավթման առաջին օրերի մասին մենք բազմիցս ամենայն մանրամասնությամբ տեղեկացրել ենք մեր լսարանին՝ առանձնահատուկ ուշադրություն հատկացնելով «Չկրակե՛լ» հրամանին։ Այդ հրամանն արձակողը թույլ է տվել զավթիչների անարգել խորացումը մեր երկրի տարածք և դիրքերի կահավորումը՝ ծանր ռազմական տեխնիկա բերելու համար։ Դիրքային պատերազմը բացառություն դարձավ ընդհանուր կանոնից, ուստի 2021 թվականի նոյեմբերի 14-16-ի իրադարձությունները արժանի են հատուկ խոսակցության, որում այսօր, ինչպեսև մեկ տարի առաջ, դեռ հարցեր են մնացել:

Ադրբեջանի և Թուրքիայի համար այսօր Իրանը դարձել է մեծ գլխացավանք։Այս մասին իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է թուրքագետ–քրդագետ Կարեն Հովհաննիսյանը:

Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը գրում է․ «Ադրբեջան-Իրան հնարավոր պատերազմի դեպքում Թուրքիան պետք է զորամիավորումներ տեղափոխի Արբեջան ու հարցն այն է, թե դա ինչպես է անելու: Մեղրիով ճողքել չի կարողանա, Իրանը այդ ճանապարհը կարող է փակել նշանառության տակ:

Նոյեմբերի 15-ին Ֆրանսիայի Սենատում դռնբաց նիստում քննարկվելու է Ադրբեջանի դեմ պատժամիջոցներ սահմանելու և Հայաստանի տարածքից ադրբեջանական զինված ուժերի անհապաղ դուրսբերման կոչով բանաձև: Այս մասին տեղեկանում ենք Սենատի պաշտոնական կայքից։

Գործարար Ռուբեն Վարդանյանը հայտարարել է, որ Հայաստանի Հանրապետության ղեկավարությունը մանդատ չունի որոշելու Արցախի ապագան, և ցանկացած բանակցություն չի կարող տեղի ունենալ առանց Արցախի: Այս մասին նա ասել է «Коммерсант» թերթին տված հարցազրույցում։

Ռուսաստանի Դաշնությունն ամեն կերպ հասկացնում է, որ ԼՂ հակամարտության կարգավորման ուղիներ փնտրելիս մտադիր է հաշվի առնել այնտեղի բնակիչների շահերը, իսկ Երևանն այդ առումով կարող է ավելի ամուր դիրքորոշում ունենալ։ Այս մասին Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասաց Եվգենի Պրիմակովի անվան Համաշխարհային տնտեսության և միջազգային հարաբերությունների ազգային հետազոտական ինստիտուտի տնօրեն, ՌԴ նախագահին առընթեր գիտության և կրթության հարցերով խորհրդի նախագահության անդամ Ֆյոդոր Վոյտոլովսկին` մեկնաբանելով Հայաստանի, Ռուսաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների եռակողմ հանդիպումը։

Մինչ Հայաստանն ամոքում էր 2020 թվականի Արցախյան պատերազմի իր վերքերը, Ադրբեջանի և Թուրքիայի նախագահները ժամանակ չէին կորցնում հավաքվելու և իրենց ընտանիքների ու մտերիմների միջև բաժանելու Արցախի և շրջակա տարածքների գրավումից ձեռք բերված ավարը։ Ադրբեջանցի լրագրող Ուլկար Նաթիքկըզին հոկտեմբերի 24-ին eurasianet.org կայքում հրապարակեց իր հետաքննական հոդվածը՝ ««Եղբայրական» Ադրբեջանն ու Թուրքիան շահավետ ղարաբաղյան բիզնեսի կապեր են կառուցում» վերնագրով։ Այն բացահայտում է, թե ինչպես են երկու նախագահներն իրենց ընտանիքի անդամների և մտերիմների միջև բաժանել Արցախից թալանածը։

Տեղեկատվական անվտանգության փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանը գրում է. «Ով զոնտիկը ոնց բռնեց, ում վրա պահեց, ով ում որ տեղը կոխեց այդ զոնտիկը, այս ամեն ինչի մասին, իհարկե, կարելի է ժամերով ու լուրջ դեմքերով «խորը» աշխարհաքաղաքական վերլուծություններ անել։

Սոչիի հանդիպումը չի կարելի անվանել բեկումնային կամ ճակատագրական, իսկ հայտարարության մեջ միակ ուշագրավ կետը ռուս խաղաղապահների մասին պարբերությունն էր, այն էլ՝ առանց Ղարաբաղի հիշատակման։ Այս մասին նոյեմբերի 1-ին News.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց ՀՀ նախկին վարչապետ, խորհրդարանի նախկին խոսնակ Խոսրով Հարությունյանը։