Մի շարք փորձագետներ շարունակում են տարակուսել։ Այսպես, «Վալդայ» ակումբի փորձագետ Վասիլի Կաշինն ասում է. «Հայկական կողմից ակնհայտորեն լուրջ վերաբերմունք չի ցուցաբերվել պաշտպանության նախապատրաստմանը, երկարաժամկետ ամրաշինությանը, քողարկմանը, հետախուզությանը... Ընդ որում, հայկական ծրագրման բոլոր այդ թերությունները տեսանելի էին Ադրբեջանի հետ հակամարտության դեռ նախորդ բռնկումների արդյունքներով՝ սկսած 2016 թվականից, բայց ոչ մի եզրահանգում նրանք չարեցին... Կողմերից մեկը շատ լավ պատրաստվել էր, աշխատել այդ ուղղությամբ տասնամյակներ շարունակ, մյուս կողմն ավելի թույլ էր և պատրաստվել էր մի կերպ»։

Մի շարք փորձագետներ շարունակում են տարակուսել։ Այսպես, «Վալդայ» ակումբի փորձագետ Վասիլի Կաշինն ասում է. «Հայկական կողմից ակնհայտորեն լուրջ վերաբերմունք չի ցուցաբերվել պաշտպանության նախապատրաստմանը, երկարաժամկետ ամրաշինությանը, քողարկմանը, հետախուզությանը... Ընդ որում, հայկական ծրագրման բոլոր այդ թերությունները տեսանելի էին Ադրբեջանի հետ հակամարտության դեռ նախորդ բռնկումների արդյունքներով՝ սկսած 2016 թվականից, բայց ոչ մի եզրահանգում նրանք չարեցին... Կողմերից մեկը շատ լավ պատրաստվել էր, աշխատել այդ ուղղությամբ տասնամյակներ շարունակ, մյուս կողմն ավելի թույլ էր և պատրաստվել էր մի կերպ»։

Կարո՞ղ եք պատկերացնել, թե ինչպես իրեն կպահեր ոմն բացառիկ ճիվաղը, եթե 2011-ին ստորագրվեր Կազանի փաստաթուղթը։ Եվ հինգ շրջաններն անցնեին Ադրբեջանին՝ միջանկյալ անորոշ կարգավիճակի դիմաց։ Ինչպես այդ արարածը կցատկոտեր ավտոտնակների տանիքներին՝ աղեկտուր ճիչեր արձակելով դավաճանության մեղադրանքով, ինչպես կկրծոտեր խոսափողը խորհրդարանում և ինչ լուտանքներ կթափեր իշխանությունների գլխին իր թերթոնում։

Կարո՞ղ եք պատկերացնել, թե ինչպես իրեն կպահեր ոմն բացառիկ ճիվաղը, եթե 2011-ին ստորագրվեր Կազանի փաստաթուղթը։ Եվ հինգ շրջաններն անցնեին Ադրբեջանին՝ միջանկյալ անորոշ կարգավիճակի դիմաց։ Ինչպես այդ արարածը կցատկոտեր ավտոտնակների տանիքներին՝ աղեկտուր ճիչեր արձակելով դավաճանության մեղադրանքով, ինչպես կկրծոտեր խոսափողը խորհրդարանում և ինչ լուտանքներ կթափեր իշխանությունների գլխին իր թերթոնում։

Նոյեմբերի 10-ին Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների կողմից ստորագրված հայտարարությունից հետո իրավական բնույթի, այդ թվում՝ տարածքներին, սահմաններին, գերիներին և անհայտ կորածներին վերաբերող բազմաթիվ հարցեր մնացին օդում կախված։ Այսպես, հրադադարից հետո Ղարաբաղի մի շարք բնակավայրեր (ավելի քան 180) ստորագրված հայտարարության պայմաններով հանձնվում են Ադրբեջանին։ Հայկական իշխանությունների լռության խորապատկերին՝ հանձնվում են նաև այն գյուղերը, որոնց մասին ի սկզբանե խոսք անգամ չի եղել։ Հայրենի տունը թողած մարդիկ հայտնվել են բառացիորեն ճանապարհներին։

Ոչ թե պայմանագիր, այլ պայմանավորվածություն Հայաստանի ոչ մի քաղաքացի, աշխարհի որ ծայրում էլ գտնվի, չի կարող վստահ լինել, որ կեսգիշերից հետո իրեն չեն արթնացնի այն լուրով, որ Փաշինյանը կամազրկության հերթական նոպայի մեջ հանձնել է Սյունիքը։

Ոչ թե պայմանագիր, այլ պայմանավորվածություն Հայաստանի ոչ մի քաղաքացի, աշխարհի որ ծայրում էլ գտնվի, չի կարող վստահ լինել, որ կեսգիշերից հետո իրեն չեն արթնացնի այն լուրով, որ Փաշինյանը կամազրկության հերթական նոպայի մեջ հանձնել է Սյունիքը։

Միավորված 17 քաղաքական կուսակցությունների կազմակերպած բողոքի ցույցերը, որոնք հաջորդեցին Հայաստանի համար ողբերգական եռակողմ պայմանագրի հրապարակմանը, ինչը վերջ դրեց Արցախում ընթացող պատերազմին, շարունակում են բազմաթիվ հարցեր առաջացնել, հատկապես Հայաստանից դուրս։ «Իսկ ի՞նչ են նրանք ուզում. շարունակե՞լ պատերազմը։ Եվ ո՞ւմ դեմ են, ըստ էության, պատրաստվում պատերազմել. ռուս խաղաղապահների՞...»։ Իրավիճակը մեկնաբանում է ՀՅԴ Գերագույն մարմնի անդամ Լիլիթ ԳԱԼՍՏՅԱՆԸ։

Միավորված 17 քաղաքական կուսակցությունների կազմակերպած բողոքի ցույցերը, որոնք հաջորդեցին Հայաստանի համար ողբերգական եռակողմ պայմանագրի հրապարակմանը, ինչը վերջ դրեց Արցախում ընթացող պատերազմին, շարունակում են բազմաթիվ հարցեր առաջացնել, հատկապես Հայաստանից դուրս։ «Իսկ ի՞նչ են նրանք ուզում. շարունակե՞լ պատերազմը։ Եվ ո՞ւմ դեմ են, ըստ էության, պատրաստվում պատերազմել. ռուս խաղաղապահների՞...»։ Իրավիճակը մեկնաբանում է ՀՅԴ Գերագույն մարմնի անդամ Լիլիթ ԳԱԼՍՏՅԱՆԸ։