ՄՈՏԵՆՈՒՄ Է ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԲՌՆԱՃՆՇՈՒՄՆԵՐԻ ԵՐԿՐՈՐԴ ԱԼԻՔԸ

Պատճենվող մեղադրանքներ

Հանրահայտ փաստ է, որ 8-րդ գումարման խորհրդարանը բոլոր նախորդներից տարբերվում է ընդդիմության պատգամավորների դեմ հարուցված աննախադեպ քանակի քրեական գործերով։ Աննախադեպ է նաև տեղական իշխանության այն ներկայացուցիչների թիվը, որոնց մեղադրանքներ են ներկայացվել նախքան ՏԻՄ ընտրությունները։ Ցուցանշական է, որ մեղադրանքներն անդրադարձել են միայն այն համայնքապետերի վրա, որոնք հրաժարական չեն տվել, որպեսզի տեղ ազատեն Նիկոլ Փաշինյանի դրածոների և պաշտոնակատարի կարգավիճակով մարզպետների համար։ Մեղադրանքներ են առաջադրվել նաև խորհրդարանում ու տեղական իշխանության մարմիններում ընդդիմության ներկայացուցիչների հարազատներին և ընտանիքի անդամներին։

Տվյալ դեպքում խոսքը կվերաբերի պատգամավորի հայրիկին. ի՜նչ արած, չէ՞ որ պատգամավորն ընդամենը 26 տարեկան է։ Ալեն Սիմոնյանը վայելում է իր անպատժելիությունը՝ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության երիտասարդ պատգամավոր Աննա Մկրտչյանի ֆիզիկական անվտանգության դեմ խորհրդարանի պահակազորի ոտնձգության դրվագից հետո: Խոսնակը անվտանգության աշխատակիցներին լիագումար նիստերի դահլիճ էր կանչել Մկրտչյանի այն արտահայտությունից հետո, որ «այդ անձնավորությունը (Փաշինյանը) իր հետ դահլիճ է բերել ախռաննիկներ, որոնք երբևէ Ազգային ժողով չեն մտել»։ Այդ արտահայտության մեջ հակաօրինական ոչինչ չկար, պատգամավորի շուրթերից հնչած «կապիտուլյանտ» բառը նույնպես չէր կարող որակվել որպես անպարկեշտ, ուստի Մկրտչյանին դահլիճից հեռացնելու նպատակով պահակազոր կանչելն ու ֆիզիկական բռնություն գործադրելը հակաօրինական ու անիրավաչափ էին, սակայն խոսնակն իր գործողությունների համար ոչ մի պատիժ չկրեց։

Խորհրդարանի դահլիճում տեղի ունեցած միջադեպից անմիջապես հետո Աննայի հորը՝ Քասախ համայնքի ղեկավար Արա Մկրտչյանին մեղադրանք ներկայացվեց։ Նիկոլին ծառայող ֆեյքերը սկսեցին լուրեր տարածել այն մասին, թե իբր համայնքապետը փախել է և արդեն գտնվում է Հայաստանի սահմաններից դուրս՝ թաքնվելով արդարադատությունից։ Ավելի ուշ պարզվեց, որ Մկրտչյանը ոչ մի տեղ էլ չի փախել, այլ շարունակում է պարտաճանաչ կատարել համայնքի ղեկավարի լիազորությունները:

Նրան ներկայացված շինծու մեղադրանքները պատճենի պես կրկնօրինակում են Սյունիքի նախկին և ներկա շնորհազրկված համայնքապետերի դեմ սարքված գործերը. Առուշ Առուշանյանի (Գորիսի նախկին քաղաքապետ), Մխիթար Զաքարյանի (Մեղրիի նախկին քաղաքապետ), Արթուր Սարգսյանի (Սիսիանի նախկին քաղաքապետ), Մանվել Փարամազյանի (Քաջարանի քաղաքապետ), Սուրեն Օհանջանյանի (Քարահունջի գյուղապետ)։ Արա Մկրտչյանին մեղադրում են պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու մեջ, իբր՝ նա խոչընդոտել է հունիսի 20-ի արտահերթ ընտրություններում քաղաքացիների ազատ կամարտահայտությանը: Մեղադրել են նաև նրանում, թե քարոզել է ՀՀԿ անդամ դստեր օգտին։ Համայնքապետին հասցեագրված մեղադրանքները հիշեցնում են «Իզմիրլյան» բժշկական կենտրոնի նախկին տնօրեն, պրոֆեսոր Արմեն Չարչյանի դեմ սարքած գործը, միայն թե Մկրտչյանի դեպքում խոսքը «Նևրոզների կլինիկա» ՓԲԸ-ի մասին է:

Համայնքապետերի դեմ որսը քաղաքական շոուի մասն է

Ի տարբերություն պրոֆեսորի, Քասախ համայնքի ղեկավարին չեն կալանավորել, այլ լոկ ստորագրություն են վերցրել չհեռանալու մասին՝ արդարացիորեն համարելով, որ համայնքապետը չի կարող ազդեցություն ունենալ իրեն ոչ ենթակա կլինիկայի բժիշկների վրա։ Մկրտչյանը լրագրողներին արդեն պատմել է, որ ընտրություններից առաջ այդ կլինիկայում խոսել է միայն այն մասին, որ համայնքի խորհրդի անդամները սաբոտաժի են ենթարկել աշխատանքը, ինչի արդյունքում համայնքը զրկվել է պետության դրամական օժանդակությունից և չի կարողացել ավարտին հասցնել շինարարական աշխատանքներն ու վճարել բանվորներին:

Ավագանու անդամները սկսել են խոչընդոտել համայնքի ղեկավարի աշխատանքին դեռևս 2018 թվականին: Իշխանափոխությունից անմիջապես հետո նրանք անցել են Փաշինյանի կողմն ու սկսել վրեժ լուծել նրանցից, ովքեր չեն հետևել իրենց օրինակին: Բացառված չէ, որ բարձրագույն ատյանների պատվերով այդ պարոնայք զրպարտել են Մկրտչյանին և ցուցմունքներ տվել, թե իբր՝ նա չարաշահել է պաշտոնեական լիազորություններն ու ճնշում գործադրել ընտրողների վրա։ Ծառայողական դիրքի «չարաշահումների» շարքում նշված է նաև համայնքապետի բանավոր թույլտվությունը վիտրաժ (70 սմ) կառուցելու վերաբերյալ։

Մեկ անգամ ևս հիշեցնեմ, որ Արա Մկրտչյանին մեղադրանք է ներկայացվել Աննա Մկրտչյանի հետ ԱԺ դահլիճում տեղի ունեցած միջադեպից անմիջապես հետո։ Գործը փոխանցվել է Կոտայքի մարզի դատարան՝ դատավոր Հովհաննես Ավագյանի նախագահությամբ: Մեղադրանք է առաջադրվել մի քանի հոդվածներով։ Մկրտչյանին մեղադրում են այն բանում, թե նա համայնքի բնակիչներին քարոզել է չքվեարկել «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության օգտին, այլ իրենց ձայնը տալ «Պատիվ ունեմ» դաշինքին, որոշակի ծառայություններ է խոստացել որպես «լավություն», ինչպես նաև կաշառել ընտրողներին ու ոտնձգություն կատարել նրանց կամքի և քաղաքական ընտրության նկատմամբ:

Արտահերթ ընտրություններից հետո տիպային մեղադրանքների հոսքը չի դադարում։ Թեպետ, վերապահում անեմ, 2017-ի ընտրությունների ժամանակ տրված ընտրակաշառքների վերաբերյալ մեղադրանքը ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանին ներկայացվել է նախքան 44-օրյա պատերազմի սկսվելը, այսինքն Փաշինյանի խնդրանքին կուսակցության առաջնորդի արձագանքելուց և արտահերթ ընտրությունների անցկացմանը համաձայնելուց դեռ շատ առաջ…

Համայնքապետերի որսը քաղաքական շոուի մասն է։ Կապիտուլյանտին թվում է, թե զանգվածները հավանություն են տալիս ընտրախախտումների և պաշտոնեական դիրքի չարաշահման հետ կապված մեղադրանքներին: Եվս մեկ անգամ կրկնեմ նախորդ հրապարակումներում հնչած կանխատեսումն այն մասին, որ համայնքապետերի ձերբակալություններն ու կալանավորումները մտացածին մեղադրանքներով քաղաքական բռնաճնշումների լոկ առաջին ալիքն են։ Մինչ օրս մեր լսարանին տեղեկացրել ենք միանգամից մի քանի մարզերի տեղական մակարդակի ղեկավարներին ներկայացված տիպային մեղադրանքների մասին, ընդ որում այդօրինակ մեղադրանքների քանակով առաջատար են Արարատի ու Արմավիրի մարզերը, իսկ նախկին ու ներկա համայնքների կալանավորված ղեկավարների քանակով առաջատարը Սյունիքն է:

Քաղաքական բռնաճնշումների երկրորդ ալիքն արդեն մոտեենում է։ Այն կապված է լինելու «Ապօրինի ծագում ունեցող գույքի բռնագանձման մասին» օրենքի կիրառման հետ։ Դե, հո չի՞ կարելի շարունակ գործեր կարել միայն ընտրախախտումների մեղադրանքով։