2018 թվականի մարտի 31-ին Փաշինյանը համախոհների սակավաթիվ խմբով դուրս եկավ Գյումրիից և շարժվեց դեպի Երևան։ Ճանապարհին նրանց ժամանակավորապես միացավ ԱԻՄ առաջնորդ Պարույր Հայրիկյանը, որն օրերս «Կենտրոն» հեռուստաընկերության եթերում սուր քննադատում էր Փաշինյանին՝ մոռանալով, թե ինչպես է անձամբ աջակցել օրինական իշխանության տապալման ճանապարհին նրա առաջին քայլերին։ Երթի ընթացքում ընկերախմբին միացավ մի անտեր շուն, որի անունը դրեցին Չալո։

Իրավիճակը Հայաստանում զարգանում է ծայրահեղ վտանգավոր սցենարով։ Բնակչության 90 տոկոսն առայժմ դա չի պատկերացնում։

Քաղաքագետ Բենիամին Մաթևոսյանը Alpha News-ի եթերում «Վերնագիր» հեղինակային հաղորդման ընթացքում ներկայացրել է թեմայի շուրջ մասնագիտական վերլուծություն, որում մասնավորապես ասվում է․  

Հայաստանին պատուհասած ճակատագիրը, կարծում եմ, ինչպես սեփական քաղաքականության, այնպես էլ աշխարհաքաղաքական օբյեկտիվ զարգացումների անխուսափելի հետևանք է: Ցավոք, դրանց զուգադիպությունը խիստ անպատեհ, բայց կանխատեսելի էր: Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է արդարադատության նախկին նախարար, իրավագիտության դոկտոր Գևորգ Դանիելյանը:

Հայաստանի կողմից Ադրբեջանի դեմ ներկայացված միջազգային հայցերից հրաժարավելն ինքնասպանական գործողություն է։ Այս մասին News.am-ի հետ զրույցում ասաց Լիբերտաս 2020 նախագծի ներկայացուցիչ, իրավունքի և հիմնախնդիրների կարգավորման Covcas կենտրոնի նախագահ Հիլդա Չոբոյանը։  

Ադրբեջանը 2021-2022 թվականներին բռնազավթել է, ամենահամեստ հաշվարկներով, Հայաստանի շուրջ 220 քառ.կմ տարածք Վայոց ձորում, Սյունիքում և Գեղարքունիքում։ Սակայն ՀՀ վարչապետի աթոռը զբաղեցնող Նիկոլ Փաշինյանը՝ 29,8 հազար քառակուսի կիլոմետր (արդեն ավելի քիչ) տարածքով երկրի ինքնիշխանության և տարածքային ամբողջականության այսպես կոչված կողմնակիցը, հայտարարեց, որ չի բացառում Ադրբեջանի հետ պետական սահմանի սահմանագծման ու սահմանազատման մեկնարկը հենց Տավուշից։ Ոչ Սյունիքից, ոչ Վայոց Ձորից, ոչ էլ Գեղարքունիքից։ Այլ հենց Տավուշից։

Երբ երկրի ղեկավարն ասում է, որ պետք է տարածք հանձնել, հակառակ դեպքում կլինի պատերազմ ու պատերազմով կհանձնենք, դա նշանակում է, որ լեգիտիմացնում է այդ պատերազմը․ այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը։

Նիկոլ Փաշինյանը Տավուշում համոզում էր սահմանամերձ շրջանի բնակիչներին աջակցել իրեն «ինքնիշխանության համար պայքարում», հանուն որի էլ հոժարակամ և ժպիտով համաձայնեց հանձնել Ադրբեջանի պահանջած չորս գյուղերը։ Օգտագործեց մտրակի ու քաղցրաբլիթի մեթոդը։ Նրանց, ովքեր տներ կամ հողեր են կորցնելու, բնակարաններ խոստացավ Իջևանում։ Իբր՝ հանգիստ ապրեք ձեզ համար։ Դա քաղցրաբլիթն էր։ Մտրակը սպառնալիքների տեսքով էր, թե Թուրքիան ու Ադրբեջանը պատերազմ կսկսեն։ Բնակիչները, և ոչ միայն Տավուշի, արդեն վաղուց են հասկացել, որ Փաշինյանի դեմն առնել չի լինի։ Որովհետև միայն նոր զիջումներով կարելի է ստիպել մարդկանց, որ մոռանան ավելի վաղ կորցրածը։ Այսօր Փաշինյանի ու իր քարոզչական թիմի մատուցմամբ մենք խոսում ենք «ընդամենը» 4 գյուղերի մասին։

Հիշո՞ւմ եք, թե ինչպես ՔՊ-ի կառավարման առաջին տարիներին ընդդիմադիր ակտիվիստներն իրականացրեցին «սուտ նիկոլ» արշավը՝ բացահայտելով նոր իշխանության ներկայացուցիչների արդեն այն ժամանակ, կարելի է ասել, հայեցակարգային-ռազմավարական բնույթ ստացող ստի ծավալները։ Ներկա իրողությունների տեսանկյունից Նիկոլի և ընկերախմբի 4-5 տարվա վաղեմության ստերը գրեթե անվնաս թոթովանք են թվում, թեև հասկանալի է, որ ապագա աղետի հիմքերը դրվում էին հենց այն ժամանակ։ Այսօր Փաշինյանն ու իր թիմակիցները ստում են արդեն հախուռն կերպով, զուգահեռաբար, իներցիայով, հերքելով իրենց իսկ ասածը մեկ կամ երկու ժամ, մեկ օր, մեկ շաբաթ անց…