Ադրբեջանի ձեռագիրը չի փոխվել և չի փոխվի: Այն, որ ադրբեջանցիները խոչընդոտել են ՀՀ-ից Արցախ խաղաղ բնակիչների վերադարձը, սադրանքներ հրահրել, դա նրանց էությունն է, այդ մասին գրել է ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության քարտուղար Տիգրան Աբրահամյանը։

44-օրյա պատերազմի ընթացքում հայկական բանակում «5-րդ շարասյան» առկայության մասին վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունից հետո իշխանամետ բոլոր քարոզիչները սկսեցին եռանդագին փնտրել այդ «5-րդ շարասյունը»՝ իրենց հնարավորությունների և ստորաքարշության ներածի չափով։ Փնտրեցի՜ն, փնտրեցի՜ն և ոչինչ չգտան:

Քանի որ թե Էդգար Ղազարյանի ուժեղ խոսքի, թե քպ-ական ոհմակի լորձոտ ճիվաղների մասին շատ են արդեն կարծիքները, ցանկանում եմ անդրադառնալ իշխանական թեկնածուի պահվածքին այսօրվա նիստի ընթացքում:

Կարծես թե բոլորին վաղուց հայտնի են այն հնարքները, որ կիրառում են իշխանությունները պետականության և անվտանգության առումով լրջագույն իրադարձություններից հասարակության ուշադրությունը շեղելու համար։ Բայց միևնույնն է, այդ պրիմիտիվ հնարքներից շարունակում են օգտվել մի պարզ պատճառով. իշխանություններն այն աստիճան են կապը կտրել, հատել բացարձակապես բոլոր կարմիր գծերը, այնքան լպիրշ, սանձարձակ ու անթաքույց ցինիկ են պահում իրենց, որ նորմալ մարդկանց շունչն իսկապես կտրվում է. ախր մի՞թե կարելի է այսպես, չէ՞ որ չափ ու սահման պիտի լինի... Կարելի է, քանզի չափ ու սահման սրանք չեն ճանաչում, և կդիմեն անխտիր ամեն քայլի՝ իշխանությունն ու անձնական բարեկեցությունը չկորցնելու համար։

Մարտի 31-ի օրը հերթական անգամ ցայտուն ընդգծեց մեր երկրում առկա հակադրությունը «սևերի և սպիտակների» միջև։ Այդ օրը «սևերը», բնականաբար ավելի «սև» դարձան բացարձակ անմեղ ղեկավարության վրա ցեխ նետելու իրենց հերթական ճիգերի շնորհիվ, ինչի պատճառը «կիրթ» և «կառուցողական» ադրբեջանցիների կողմից ինչ-որ ողորմելի մի քանի հարյուր մետրի զավթումն էր հեռավոր սահմանամերձ ծակուռում, որը բացարձակապես ոչ մի արժեք չեն ներկայացնում «ժողովրդավարության բաստիոնի» և նրա անկասկած լուսավոր ապագայի համար։

ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոյանը, արձագանքելով Նիկոլ Փաշինյանի կնոջ՝ 11 հազար դասալիք ունենալու մասին հայտարարությանը, գրում է.

Շատերս ենք հիշում մեր մանկության տարիների այն զվարճախոսությունը, երբ քիչ թե շատ աչքաբաց երեխաներից մեկը դեմքի լուրջ արտահայտությամբ մյուսին հարցնում էր․ «կուզեի՞ր՝ միլիոնատեր լինեիր, բայց գլխիդ մազերի տեղը խառը կանաչի աճեր»։ Մանկական այս գայթակղիչ հարցադրումն անտեսում էր օբյեկտիվորեն հնարավոր ու անհնար մյուս ելքատարբերակները։ Դիցուք՝ գլխին կարող է խառը կանաչի աճել, բայց միլիոնատեր խեղճ երեխան այդպես էլ չդառնա։ Կամ միլիոնատեր լինելով հանդերձ՝ շարունակի պահպանել մորուց ունեցած մազերը։ Դեռ չենք խոսում ավելի էկզոտիկ տարբերակների մասին՝ միլիոնատեր, իսկ գլխին՝ … ալոե։

«Արևմուտքին ձեռնտու է, որ Արցախում հայ չմնա» 100 օր առաջ Արցախում և Հայաստանում չէին կրակում։ Որոշակի ժամանակից ի վեր արդեն կրակում են, կան զոհեր (երեք ոստիկան՝ Արցախում, զինվոր՝ Երասխում)։ Շաբաթ օրվանից մինչև երկուշաբթի ակներև էր Ստեփանակերտ-Լիսագոր ճանապարհի երկայնքով առաջխաղացման փորձը՝ բարձունքների գրավմամբ. Ալիևն ընդունեց, որ ճանապարհ է հարթում դեպի Սյունիք։ Ռուս խաղաղապահների հետ բանակցությունները չվերադարձրեցին ադրբեջանցիներին ելման դիրքեր։ Ակնհայտ է 2020թ. նոյեմբերի 9-ի հայտարարության խախտումը, ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդը ոչ մի քայլ չի ձեռնարկում Արցախում ցեղասպանության կանխարգելման ուղղությամբ։

2021թ-ին ՔՊ-ն Սյունիքի մարզի Տեղ գյուղում 952 ընտրողներից «ստացել է» 591 ձայն (62%): Նիկոլն իր նախընտրական «խոստման» համաձայն, Տեղ գյուղի տարածքների որոշ մասը ևս պատրաստվում է թողնել ցեղասպանություն պատրաստող երկրին (ըստ ԱԱԾ երեկվա հաղորդագրության):